વ્હાલ

ચાંચો પલળી ને ખાલી સરોવરે હંસલા ઠરી થીજે

આખે આખો લાકડું માણસ થઈ જીવે ઠરીને થીજે,

અમથું અમથું વ્હાલ પાથર્યું થઈ ગયું ઝાકળ થીજે

હસતું હસતું ગાલે ચુંબન ખંજનમાં મલકીને થીજે.