મમ્મી

એ ધીરે ધીરે ખુદમાં સમેટાતી ગઈ

બધા સામે નોર્મલ રહેતા એ અંદર થી તૂટી ગઈ

બીજાને જિંદગી શું છે એ કેહતા કેહતા

એ અંદરથી રોજ એક મૌત મરતી રહી

સપના ક્યારેય સાચા નથી થતા એ જાણતા છતાં

રોજ એક સપનું જોતી ગઈ

બહુ બધું બોલતા બોલતા એ

વધારે ને વધારે ચૂપ થતી ગઈ

બીજાને ભરોસો અપાવતા અપાવતા

એ ખુદનો ભરોષો ખોતી ગઈ

રોજ જુઠ્ઠું હસતા હસતાં

એ અંદરને અંદર રડતી ગઈ

રોજ થોડું પીગળવામાં એ પથ્થર બનતી ગઈ

એ ફક્ત એની થવામાં ખુદ થી દૂર થતી ગઈ