હોંકારો એ આપશે

ક્યાંક હશે ખોવાયો એ કલરવ શોધ ત્યાં,

તને મને જોઈ સાંજ ફરી ક્ષિતિજે મળશે,

પંખી ઊડાઊડ કરી કશુંક જો તને કહેતા

કે વડલો પણ ભાષા શીખી વાતો કરશે.

રે જીવ ! આંખો શિશુની વાંચ તો જરા,

નક્કી ત્યાંજ તને ઈશનું સરનામું મળશે.

શબ્દો વાપરજે ભૂલચૂક વગર હોં કે !

નૈં તો એના ય પડછાયા મહીં ભડકાશે.

છબછબિયાં ન કર જ્યાં મઝધાર ઉગારે,

કાંઠો થયો ગોઝારો, તારશે ન તને ડૂબાડશે.

સજ્જન શોધ્યે ન જડે, દુર્જન ઢેઢે પિટાય,

આતમને ઓળખી નમે તે જ સૌને ગમશે.

ભીંત ન બાંધશો માવતરના સ્નેહની પડખે

અંતર વાંચી લૈશ, તો, હોંકારો એ આપશે.