ખરો સંસાર
ખરો સંસાર
શું આને જ કહેવાતો હશે ખરો સંસાર !
ટપલા મારી મારીને પછી, માફી
માંગવાનો શોધાતો હશે તગડો આધાર.. !
શું આને જ કહેવાતો હશે ખરો સંસાર !
ગણી ગણીને ભૂલોનો ઢગલો ઢોળતો જ્યાં,
દૃષ્ટાંત કહી રસીદ ફાડતો હશે કોરો વાર !
કે પછી, કાળજીનું દૈ નામ,
વિશ્વાસે ડૂબાડતો હશે બુદ્ધિમત્તાનો ભાર !
શું આને જ કહેવાતો હશે ખરો સંસાર.. !
લેણદેણ જેવું શું ખરા સંબંધોમાં હોતું હશે !
કે પછી, સંબંધ એટલે સ્વાર્થ એ ખરું હશે !
દોસ્તી, યારીને દુનિયાદારીમાં તોલતો દરેક માણસ,
માનવ તરીકેની, શું ખરી લાયકાત
નક્કી ધરાવતો હશે માનવતાનો અણસાર.. !
શું આને જ કહેવાતો હશે ખરો સંસાર.. !
ખોદી ખોદીને ઘાવ નાસૂર કરવાને ઉતાવળો
શાને થાતો જર જમીન મેળવવાને સ્વજનો !
કેમ સંપત્તિ વિના નથી જાળવી શક્તા લોકો
સગપણ, મૈત્રી, પ્રેમ, સદ્દભાવના, વાત્સલ્ય ને માણસાઈ.. !
માન કેમ કેળવી ન શકતો બીજાનું પોતા સિવાય બીજાનું.. !?
સહોદર હોય કે પછી હોય એ પ્રેમી
દેહસુખ માણી અણગમો સેવનાર.. !
શું આને જ કહેવાતો હશે ખરો સંસાર.. !
કમજોરી ખુદની મિટાવવા અન્યાય કરવાથી
ન ચૂકતો જે, ન્યાયની પરિભાષા શીખવતો એજ સૌને કમક્કલ કહી મદમસ્ત મ્હાલતો,
સમકક્ષી મળતાં ધમકીઓ ઉલેચતો, ને પડતું
જ્યાં પાસું ઉલ્ટું કે છોડી જવાને બહાદુરી ગણાવતો.. !
સંદર્ભ વગર હંમેશ ઊભો કરતો લઢવાર,
શું આને જ કહેવાતો હશે ખરો સંસાર.. !
તો, નથી હું લાયક આ જગતને પ્રભુ !
તેડી લ્યે હવે તો તવ આ નાલાયક જીવને !
ન કર હવે મજબૂર એને વધુ કરગરવાને, કે,
આ ફાની દુનિયામાં રહેવાને ન્થ કેળવી શકતી
એ સ્વાર્થ તણી મોટાઈ, કટુતા, બદસલૂકી ને અપમાનભર્યો વ્યવહાર.. !
તો લઈ જા રે કાન્હા તવ આ ગોપીને તત્કાળ
કે ન ફાવ્યો એને આ કહેવાતો ખરો સંસાર !