Library
ઘેલી મમતા
ઘેલી મમતા
તોયે, માઈ ! કેવી રે તારી ઘેલી મમતા !
વિના ક્ષિતિજે આભાસી લતા,
દેખે હોવાપણાનો ઉજાસ જતાં !
નથી એને ચહે તું અસ્તિત્વ ભરતાં !
અરે, માઈ ! કેવી રે તારી ઘેલી મમતા !
સ્ત્રી થઈ તું જન્મી, સ્ત્રી થકી તું અવતરી,
સ્ત્રી વડે થઈ નમતી, સ્ત્રી નામે છળી બળી.
સત્વ જાળવનારી તું સ્ત્રી, સત્વને જ ઢળી,
ધણી થકી રંડાઈ, ધણી માટે રૂપને તું વરી !
પુરુષ તોય મનથી વસ્તુ જ તને માનતા,
અરે, માઈ ! કેવી રે તારી ઘેલી મમતા !
સમતોલ ગુમાવી નર ભક્ષણ નારીનું કરતા,
વાંક છતાંય એમાં નારીનો જ વખોડતા
નારીની એલર્જી તોયે નારી પાસે જ ભમતા
તારે પેટે જન્મી નર ઉત્તમ ખુદને મનાવતાં,
ક્યાંથી કેળવતી, સૌને માફ કરવાની ક્ષમતા
અરે, માઈ ! કેવી રે તારી ઘેલી મમતા !
પા પા પગલી તેં શીખવાડી, શબ્દ બોલતાં
તેં શીખવ્યું, અપશબ્દ પણ ન શીખવી શકી,
મિત્રો સંગે બાળક કરતું હરકતો અવળચંડી,
નાસીપાસ થઈ સૌ છેવટે માઁ ક'ને જ દોડતાં
પણ, કિંમત રત્તિભર પણ માઁની ન કરતાં
પકવાન નિતનવા ખવડાવતી તું મનગમતા
અરે, માઈ ! કેવી રે તારી ઘેલી મમતા !
