સરદારનું ગીત - ૩૧

પ્રમુખ તરીકે (ઈ,સ, ૧૯ર૪)

અમદાવાદ તેઓને, બરાબર ફળેલ રે;

મ્યુનિસિપાલિટીના ત્યાં, પ્રમુખ થૈ’ ગયેલ રે,

રચનાત્મક કાર્યોમાં, કરે ખૂબ સહાય રે;

સક્રિય પક્ષ તેઓનો, ઝડપી કામ થાય રે,

શહેરના સુધારાનું, લીધેલ કામ હાથ રે;

સાથીઓને પ્રજાનોય, તેમાં માગેલ સાથ રે,

આપ્યો ચિતાર તેઓએ, કેવાં હતાં શહેર રે !

પાણી ઢોળે ગમેતેમ, ન નીક કે નહેર રે,

નેઠા ન લઘુશંકાના, બેસે જ્યાં મન થાય રે;

દ્વાર પાસે પડોશીના, કચરાને નખાય રે,

ભટકતાં રહે એમાં, માર્ગ વચ્ચેય ઢોર રે;

ગંદકી કરવાનોય, છૂટો મૂકેલ દોર રે,

ઢગલાઓ ઉકરડાના, નજરમાં ભરાય રે;

થૂંકવાની બધી જગ્યા, જ્યાં યોગ્ય જ ગણાય રે,

આતો મોટું મહાપાપ, જો સફાઈ ન થાય રે;

કહ્યું વલ્લભભાઈએ, આવું કેમ રખાય રે ?

સુધારો કરવા માટે, બીડાને ઝડપેલ રે;

મુશ્કેલીના પહાડોને, ચડવા આદરેલ રે,

પ્રશ્ન એંજિન બારાનો, પે’લા હલ કરેલ રે;

પાણીના ઝઘડાનોય, લાવી દીધો ઉકેલ રે,

પુસ્તકાલય ને હોલ, તથા બાગ બનેલ રે;

ને મહેનત તેઓની, બાજી મારી ગયેલ રે,

પૂરતી ગટરો નાખી, ગંદકી થાય દૂર રે;

ને સગવડ પાણીની, કરી લાવેલ નૂર રે,

કરવા ગિરદી ઓછી, પો’ળા મારગ થાય રે;

વિધ્નો હોય ગમેતેવાં, જરા ડગી ન જાય રે,

અમદાવાદને પૂરું, બદલવા મથેલ રે;

નવલાં આપવા રૂપ, પ્રયત્નો આદરેલ રે,

**

રાજીનામું દઈ દીધું, ધારેલું ન થતાં નિજ;

કદી ગમે ન તેઓને, વિચારો તો અપાહિજ.

(ક્રમશ:)