લેખક હું ધૂની

લેખક હું ધૂની, મને મારી કલ્પનામાં જીવવા દો,

શબ્દોના મોહક રંગ ભરેલી, મનોજ્ઞ અલ્પનામાં રહેવા દો.

શું કરીશ જોઈ કુંડળી ? મને મારી રીતે પાત્ર રમાડવા દો,

સંતોષીશ સર્વ કિવદંતી, બસ અંત માત્ર વિચારવા દો.

આવ નિરાંતે બેસીશું કો’કદી ! સત્વરે શબ્દ ગોઠવવા દો,

કથાનક જશે મનમાંથી સરી, કાગળમાં જલ્દ ઉતારવા દો.

છોડી જગત મુત્સદી, મને સ્વયંસર્જિત સૃષ્ટિ સૃજવા દો,

તત્ર રાખી ઉત્કૃષ્ઠ સંગતી, મને સ્વપ્નસૃષ્ટિમાં વિહરવા દો.

ત્રાસ ન આપો ખસો અહીંથી, મને મારામાં ખોવાવા દો,

મુક્તમને, બિન્ધાસ્તપણે, બસ મને લખવા દો.. લખવા દો.

ધૂનીથી આ સાચવજો, યોદ્ધામાં ને લેખકમાં ફર્ક નથી ઝાઝા,

કલમ કરે સર યોદ્ધા, ને લેખક કલમથી સર કરે યોદ્ધા.