ઝાંઝવું
ઝાંઝવું
બ્રહ્મ સત્ય જગન્મિથ્યા,
એ સત્ય કેમે ન સમજાયું !
તારા અને મારાને પોંખવામાં,
બસ આયખું વિસરાયું,
મૃગજળમાં તરવા ખાબક્યા,
જ્યારે ઝાંઝવું દેખાયું,
પડછાયાને પકડવાની રમતમાં,
જીવનનું હીર ગુમાવ્યું,
ચારેકોર છળતા આભાસ વચ્ચે,
આભાસી વિશ્વ વસાવ્યું,
અરીસા સામે લડતાં લડતાં,
નિજનું સત્વ ગુમાવ્યું,
વિસરી શિવમાં ભળવાનું,
નંદી તેં જીવતર લજાવ્યું.