દિલ મહીં તારા સ્મરણનાં ભારથી

દિલ મહીં તારા સ્મરણનાં ભારથી,

જીવતી લાગું ફક્ત હું બ્હારથી.

કે, દિલાસાની જરૂર પડતી નથી,

હું ગઝલ લખતી થઈ છું જ્યારથી.

ઓ ખુદા દુખ દે તો પારાવાર દે,

કઈ ફરક પડતો નથી બે-ચારથી.

હું દુ:ખો ને પણ ગણું છું અવસરો,

તે રડ્યા'તા મારી સાથે જ્યારથી.

કંટકોમાં જે રહે તે જીવન ખરું,

માત્ર લાશ જ શોભે છે શણગારથી.

હોઠ આ 'અનંત'ના મલકી ઉઠ્યા,

ભૂલ થઈ લાગે છે તારણહારથી.