सय
सय
सांज आयुष्याची ही आज
अशी अखेर उदास आली
मावळतीकडे दुपार बेसावध
मन हेलावून कललेली
सय ठेवून हृदयी सये
मोडून डाव मध्येच गेली
कुंद अंधाऱ्या पावसात तू
वाट स्वर्गाची कशी धरली
विरहात जगलो आजवर कसा
मनी आठवण सारी जपली
प्रत्येक खिन्न अंधाऱ्या रात्री
कड पापण्यांची स्मृतीत भिजली