ସୁନା ଭାଇନା

ନିଆଁ ସହ ତୁ ଖେଳନି ଚଗଲା

ସୁନାପିଲା ହୋ ଚାଇନା

ବଡ଼ସାନ କିଛି ନ ମାନିବୁ ଯଦି

ଗରବ କରିବ ଚୂନା ।

ଠକିଭଣ୍ଡି ଅନ୍ୟେ ଦେଖାଉ ନିର୍ଲଜେ

ପଡିଶାକୁ ନାଲିଆଖି

ଚଢ଼ି ମାଡି ଯାଉ ଅନ୍ୟର ଇଲାକା

ବିପଦକୁ ଆଣୁ ଡାକି ।

ଯାହା ହାତ ଧରି ପଢିଛୁ ଶିଖିଛୁ

ହୋଇଛୁ ବଡ଼ ମଣିଷ

ସିଏ ତୋର ପୂଜ୍ୟ ପିତାର ସମାନ

ମହାନ ଭାରତ ଦେଶ ।

ସତ୍ୟ ଓ ଅହିଂସା ଜୀବନର ମନ୍ତ୍ର

ଶାନ୍ତି ମୈତ୍ରୀ ଆମ ନୀତି

ବିଶ୍ୱରେ ଜ୍ଞାନର ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଆଲୋକ

ପ୍ରବୃଦ୍ଧ ବିଦ୍ୟା ଭାରତୀ ।

ଏ ମାଟିରେ ହସେ ସୁନାର ଫସଲ

ମମତାର ଝରେ ଫୁଲ

ଦେବପୁଣ୍ୟ ଭୂମି ଭାରତମାତାର

ସନ୍ତାନ ପରମ ବୀର ।

ପରାକ୍ରମ ତାର ଅତୂଲ୍ୟ ଅନନ୍ୟ

ଅଭେଦ୍ୟ ତା ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର

ଥରଇ ଶମନ ସମ୍ମୁଖ ସମରେ

ରଣେ ଭୀମରୂପ ରୈ।ଦ୍ର ।

ବଡ଼ ଭୟାନକ ତାର ବିଶ୍ୱରୂପ

ପ୍ରଚଣ୍ଡ ତାର ପ୍ରହାର

ନିମିଷକ ମଧ୍ୟେ ଜାଳିପୋଡି ସବୁ

କରିପାରେ ଛାରଖାର ।

ଆମ ସାର୍ବଭୈ।ମ ଆମ ସ୍ୱାଭିମାନ

ସୁଦୃଢ଼ ହେଉ ଭାବନା

ଉତ୍ତମ ପଡୋଶୀ ବଢୁ ସଦ୍ଭାବନା

ମାନିଯା ସୁନା ଭାଇନା ।