ସାମ୍ରାଜ୍ଯ

ସାମ୍ରାଜ୍ଯ ବିସ୍ତାର କରିବାକୁ ଦିନେ

ଅଣ୍ଟା ଭିଡି଼ଯାଅ ଚାଲି

ଯୁଦ୍ଧର ବିଗୁଲ ବାଜିଲେ କି ହେବ

ବୀରଗତି ପ୍ରାପ୍ତ ଖାଲି ।

ଦେଶର ସାମ୍ରାଜ୍ଯ ବଢି଼ଲେ କି ହେବ

ଯଦିରେ ଧନ ଜୀବନ

ନଷ୍ଟ ହୋଇଯିବ ଜାତୀୟ ସମ୍ପତି

କାହିଁକି କରୁଛ ମନ ।

କେତେ ମାଆଙ୍କର ଆକୁଳ ଚିତ୍କାର

ପୁଅ ଓ ଝିଅ ଅନାଥ

ବିଧବା ନାରୀକୁ ଦେଖିଦେଲେ ଥରେ

ପୂରେକି'ରେ ଲକ୍ଷ୍ଯ ପଥ ।

ଦେଶ ପାଇଁ ସିନା ବୀରର ଜାତକେ

ଲେଖା ଜୀବନକୁ ଝାସ

କିନ୍ତୁ ହେ ଶାସକ ଭାବନ୍ତୁ ତ ଥରେ

ସତ୍ଯର ଜୟ ନା ବିଷ ।

ମନ ହୃଦୟକୁ ଯଦିରେ ଜିତିବା

ସେ ହେବ ଅମୃତ ପଥ

ବଶ ଯଦି ହେବେ ନିନ୍ଦୁକ ହିଂସୁକ

ଏହି ଜୟଯାତ୍ରା ସତ୍ଯ।

ଭାଇଚାରା ଯେଉଁ ଦେଶ ଦେଶ ମଧ୍ଯେ

ଯଦିରେ ହୋଇଲା ନାହିଁ

ଉକୃଷ୍ଟ ଶାସକ ତା'ଦେଶରେ କେବେ 

ଗଣାହେବ କାହା ପାଇଁ ।

ହେ ଶାସକଗଣ କୋଟିଏ ପ୍ରାର୍ଥନା

ଥରେ ତ ଭାବ ନିଜକୁ

ସାମ୍ରାଜ୍ଯ ବିସ୍ତାର କରିବା ଚାହିଁଲେ

ଲୋକ କଲ୍ଯାଣ ଆଗକୁ।

ଯଦିରେ ନିଶ୍ଚୟ ସୁଶାସକ ହେବ

ସନ୍ତୋଷକୁ ଦିଅଚାହିଁ

ସାମ୍ରାଜ୍ଯ ବିସ୍ତାର ନାମରେ ଧ୍ବଂସକୁ

କରୁଅଛ ଆଜି କାହିଁ ।

ଏହିକଥା ଦିନେ ସହର ମଧ୍ଯରେ

ପାଗଳଟେ କହୁଥିଲା

ଯାଉଥିଲେ ରାଜା ଶୁଣିକି ଶାସକ

ଆଖିରୁ ଝର ଛୁଟିଲା।

ଦୋଷକୁ ମାନିଲେ ଦେଶର ଶାସକ

କ'ଣ ବା କରିବେ ଏବେ

ଧ୍ବଂସ ତ ହେଲାଣି ଧନ ଓ ଜୀବନ

ଯୁଦ୍ଧ ହୋଇବାରୁ ଭବେ।