କଳଙ୍କିନି

    

ମଣିଷ କାହିଁକି ଦିନକୁ ଦିନ

            ସାଜୁଛି ଏମିତି ବେଶ

ନିଜ ଦେହକୁ ଦାଣ୍ଡେ ଗଡାଇ

             ମେଣ୍ଟାଉଛି ତାର ଭୋକ

ଆଧୁନିକ ଯୁଗେ ରୋମାନ୍ସ କରୁଛି

                 ହେଉକି ଦିନ ରାତି

ଲଜ୍ୟା ନିବାରଣ ଶବ୍ଦଟି ହଜାଇ

                  ପାଉଛି ଅନେକ ଶାନ୍ତି

ସ୍ୱାମୀ ଠାରୁ ସ୍ତ୍ରୀ' ଅଲଗା ହେଉଛି

                ଖୋଜୁଛି ନୂଆ ପୁରୁଷ

ମା'ମା' ବୋଲି ଛୁଆଟି କାନ୍ଦୁଛି

               ଦେଖା ନାହିଁ ମାଆ ମୁଖ 

ଘର ଅଗଣାଟି ପଡିଅଛି ତୁଚ୍ଛା

               ବାସୁନି ସୁବାସ ବାସ

ଘରର ଗୃହିଣୀ ଓଷା ,ବ୍ରତ ଭୁଲି

                ହେଉଛି ନିତି ରୋମାନ୍ସ 

ପବିତ୍ର ବନ୍ଧନେ ଲାଗୁଛି କଳଙ୍କ

            ଆମ ଏ ସମାଜେ ନିତି

ପୁଅ ଠାରୁ ମାଆ ଅଲଗା ହେଉଛି

               ଖୋଜୁଛି ନୂଆ ସମ୍ପତି

ଏହି ଭଳି ମଣିଷ ମୁଣ୍ଡରେ ନିଆଁ

              ବଞ୍ଚିଛ କାହିଁକି ଏଠି

ସମାଜକୁ ତମେ ଧୂଆଁ କରିଦେଲ

                ରହିଛି ଓଟିଭି ଶାଖୀ .....