ବନ୍ଦେ ଉତ୍କଳ ଜନନୀ

କୀର୍ତ୍ତି କୀରିଟିନି ଉତ୍କଳ ଜନନୀ

   ଧନ୍ୟ ତା କଳା ସ୍ଥାପତ୍ୟ

ବୀର ପ୍ରସବିନି ସବୁଜ ବନାନୀ

    ଧନ୍ୟ ତା ଓଡ଼ିଶୀ ନୃତ୍ୟ ।

ବିଶ୍ୱ ଯା ବନ୍ଦଇ ବୀର ପୁତ୍ର ଗାଥା

     ସନ୍ତାନ ଏହି ଜାତିର

ପୁଣ୍ୟତୋୟା ଏହି ଉତ୍କଳ ଭୁବନ

   ସରି କେ ନୁହେଁ ତାହାର ।

ଓଡ଼ିଆ ପୁଅ ମୁଁ ଗର୍ବ କରେ ମୋର

    ଭାଷା ଆଉ ବେଶ ପାଇଁ

ଭାଇଚାରା ଭାବ ରକ୍ତେ ପ୍ରବାହିତ

    କାହାକୁ ମୋ ଡର ନାହିଁ ।

କୋଣାର୍କ ଗାଉଛି ବିଜୟର ଧ୍ଵନି

   ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ହୋଇଛି ରାଜ୍ୟ

ଧଉଳି ଦିଅଇ ବୀରତ୍ୱର ସାକ୍ଷୀ

  ଧନ୍ୟ ସେ ବୀରଙ୍କ ଧର୍ଯ୍ୟ ।

ପ୍ରକୃତି ଯାହାର ଚିର ସବୁଜିମା

  ଗଙ୍ଗା ଧୁଏ ଯା ପୟର

ସେହି ପରା ଆମ ଉତ୍କଳ ଜନନୀ

   ସନ୍ତାନ ମୁଁ ଅଟେ ତାର ।

ଶାନ୍ତି ମୈତ୍ରୀ ପ୍ରୀତି ଅତୁଟ ବନ୍ଧନେ

     ମଧୁରିମା ପଡେ ଝରି

ଗୋଟିଏ ମାଆର କୋଟିଏ ପରାଣ

     ନାହିଁ କିଏ ତାହା ପରି ।