ପରୀରାଇଜ

ପରୀରାଇଜ    ସପନ ମିଠା

     ମନଟା ପ୍ରଜାପତି

ଲଗାଏ ରଙ୍ଗ   ଖେଳାଏ ଭାବ

     ଉଠଇ ମନ ନାଚି ।

ଭେଟ ହୁଅନ୍ତି    ବାବନା ଭୂତ

    ପିଶାଚ ଦେବଦୂତ

ଯାଚି ଦିଅନ୍ତି    କଠଉ ଛତା

    ମାଗଣା ଲଲିପପ ।

ଦୂର ପର୍ବତେ    ସୁନାର ଆତ

    ଗଛରେ ଥାଏ ଫଳି

ଏକ ନିଶ୍ୱାସେ   ଧାଇଁଲେ କାଳେ

    ପାରନ୍ତି ତାକୁ ତୋଳି ।

ମନପବନ      କଠଉ ମାଡି

    ଚାଲିବ ଶୂନ୍ୟେ କେବେ

ଉଡାଇନେବ    ପକ୍ଷୀ ରାଇଜ

    ଘୋଡା ସବାର ହେଲେ ।

ପରୀ ରାଇଜ    ରାଜକୁମାରୀ

     ସୁନ୍ଦରୀ ସୁକୁମାରୀ

ଗଜଦନ୍ତର     ଶେଜ ସୁପାତି

    ପଲଙ୍କ ଥାଏ ପାରି ।

ଡାକଇ ହସି    ହାତକୁ ଠାରି

     ଆସ କୁମର ବର

ରହିବା ଆମେ   ଏକାଠି ଦୁହେଁ

     ଏଇଠି କରି ଘର ।

ଡାକରେ ତାର   ଭାଙ୍ଗେ ସପନ

      ଲାଗଇ ସବୁ ମିଛ

ପରୀ ରାଇଜ    ଭାବନା ମାତ୍ର

     କଥା କାହାଣୀ ଗପ ।

ପଢିଲେ ପାଠ     ମନ ଲଗାଇ

      ହୁଅଇ ବିଦ୍ୟା ବୁଦ୍ଧି

କଠିନ ଶ୍ରମ      ଅଟଇ ମୂଳ

      ପରିଶ୍ରମ ହିଁ ସିଦ୍ଧି ।