ଏ ପ୍ରତୀକ୍ଷା ହେଉ ଶେଷ

ସେଦିନ ଗୋପନେ କହିଥିଲ ମୋତେ

ଭେଟ ହେବ ଆଜି କୁଞ୍ଜେ ,

ବାହାନା କରି ମୁଁ ବାହାରି ଆସିଲି

ତରତରେ ମୁହଁ ସଞ୍ଜେ ।

ସଖୀଶ୍ରେଣୀ ମୋତେ ସାଜି ଦେଲେଣି ହେ

କେତେବେଳୁ ପରା ଏଠି ,

ଖୋସା ଯାଇଥିବା ସଜ ମଲ୍ଲୀକଢ଼ି

ଗଭାରେ ଗଲାଣି ଫୁଟି ।

ତୁମଲାଗି କୁଞ୍ଜ ସଜାଇଛନ୍ତି ସେ

କେତେ ଜାତି ଫୁଲ ତୋଳି ,

ଗଳାରେ ତୁମର ପିନ୍ଧାଇବା ଲାଗି

ଗୁନ୍ଥିଛି କଦମ୍ବ ମାଳି ।

ଆକାଶରେ ଜହ୍ନ ଜୋଛନା ବୁଣିକି

ଅବଶ ହେଲେଣି ତେଣେ ,

ତୁମକୁ ଅପେକ୍ଷା କରିକରି ମୋର

ମନ ମରିଲାଣି ଏଣେ ।

ଆସ ପ୍ରାଣ ସଖା, ଦିଅ ଏବେ ଦେଖା

ଅନ୍ତର ହୋଇବ ତୋଷ ,

ତୁମର ସେ ଦିବ୍ୟ ଆଲିଙ୍ଗନେ ମୋର

ଏ ପ୍ରତୀକ୍ଷା ହେଉ ଶେଷ ।