ଆସ ସଭିଏଁ ହସିବା

ନିଶ୍ୱାସକୁ ପରା ବିଶ୍ୱାସ ନାହିଁହେ

  କେବେ ହୋଇଯିବ ଶେଷ

ସ୍ନେହ ମମତାକୁ ଆପଣାର କରି

   ମୁଖେ ଫୁଟାଇବା ହସ ।

ଆଖି ବୁଜିଦେଲେ ସବୁତ ଅନ୍ଧାର

   ପାଦ ଯାଏନି ଆଗକୁ

ମିଛଟାରେ କାହିଁ ହିଂସା, କ୍ରୋଧ ଧରି

  ବୋହିବା ଏ ଜୀବନକୁ ।

ଆସ ସଭିଏଁ ଆମେ ଏଖାଟି ହେବା

   ଧରିବା ସ୍ନେହର ଡୋର

ହସି ହସାଇବା ଆମରି ପ୍ରେମକୁ 

   ଲାଗିବ କେତେ ସୁନ୍ଦର ।

  

ସଭିଏଁ ପରା ଆମ ଭାଇ, ଭଉଣୀ

   ସୁଖେ, ଦୁଃଖେ ଆମେ ବନ୍ଧା

ସଭିଙ୍କ ମୁଖରେ ହସ ଦେଖିଦେଲେ

    ଆମକୁ ଲାଗିବ ଶ୍ରଦ୍ଧା ।

ସ୍ନେହ ,ଶ୍ରଦ୍ଧା ,ପ୍ରେମ ପ୍ରଥମ ସମ୍ପତି

    ଆଉ ସବୁ ତୁଚ୍ଛା ଭାଇ

କର୍ମ ଭଗବାନ   କର୍ମ ହିଁ ଜୀବନ

    କର୍ମ ବିନା ଶାନ୍ତି ନାହିଁ ।

ଧନୀକି ଗରିବ ସଭିଏଁ ସମାନ

  ସଭିଙ୍କୁ କୋଟି ନମନ

ଗର୍ବ ଅହଂକାର ନରଖି ମନରେ

  ଶାନ୍ତିରେ କାଟିବା ଦିନ ।