ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ

ଦୁଃଖ ବା ଆଘାତ ଲାଗେ ଯେବେ ମନେ

ଆଖି ହୁଏ ଛଳଛଳ

ଆଖି ଦୁଇକୋଣୁ ଦୁଇଧାର ଲୁହ

ମାନେ ନାହିଁ ବନ୍ଧବାଡ଼ ।

ଧାର ଧାର ହୋଇ ନିର୍ଝରେ ଅଧୀରେ

ଶୁଭଇ କ୍ରନ୍ଦନ ରୋଳ

ବିଦାରେ କେ ଭୂମି ପିଟି ହୁଏ ଛାତି

ପିଟଇ ଭୂମିରେ ଶୀର ।

ଆତ୍ମୀୟ ସ୍ୱଜନ ଅକାଳ ବିୟୋଗ

ଦାରୁଣ ବିପତ୍ତି କାଳେ

ମାନେ ନାହିଁ ମନା ଲୁହ ଦୁଇ ଧାର

ଅବାରିତ ବହିଚାଲେ ।

ଶ୍ରାବଣର ଧାରା ବନ୍ୟାର ପ୍ଲାବନ

ଦୁଇ ଧାର ଯେବେ ହୁଏ

ସନ୍ତାପିତ ପ୍ରାଣେ ଦିଏ ଆଶ୍ୱ।ସନା

ହେଉ ପଛେ କୁଟା ଖିଏ ।

ଅବୋଧ ସନ୍ତାନ ହୁଏ ଅମାନିଆ

ଗଡାଏ ଆଖିରୁ ଲୁହ

ପ୍ରବୋଧିଲେ ତାକୁ ନିଜ ମାତାପିତା

ଫୁଟେ ହସ ମଲ୍ଲିଫୁଲ ।

ଅତି ଉଲ୍ଲାସରେ ଭରିଉଠେ ମନ

ଗଡିପଡେ ଆନନ୍ଦାଶ୍ରୁ

ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ ସାଥି ଦୁଃଖ ସୁଖେ

ସ୍ୱଭାବେ ପ୍ରକାଶ କରୁ ।

  -------