ବିଶ୍ବ ଚମକାଇ ଦେବୁ

ଖାଆଁ ଖାଆଁ ଥିଲା ଏ ଘର ଅଗଣା

ତୋତେ ପାଇ ଗଲା ପୂରି ,

ତୁ ମୋ ଘରର ଲକ୍ଷ୍ମୀଟିଏ ପରା

ସରଗର ସୁନା 'ପରୀ' ।

ମୋ ନୟନତାରା ,ସଜ କୁସୁମ ଲୋ

ତୋ ବାସେ ଚହଟେ ଘର ,

ଉପବନ ସମ ଲାଗେ ଏ ଅଗଣା

ସତେ କି ସରଗ ପୁର !!

ତୋ କଅଁଳ ହସ,ମଧୁର ପରଶ

ବାଲ୍ୟ ଚପଳତା ଯେତେ ,

ଦେଖି ପାଏ ମୁହିଁ ଅସୀମ ଆନନ୍ଦ

ବଖାଣିବି ଆଉ କେତେ !!

ତୋ ଅଳି, ଅଝଟ ଅଭିମାନ ଆଉ

କେତେ ମନଲୋଭା ଠାଣି ,

ଦେଖିକରି ତୋତେ ଖୁସିରେ ଡାକେ ମୁଁ

ଆ' ଆ..ମୋ କଣ୍ଢେଇ ରାଣୀ ।

ମାମା,ଚୁଲୁବୁଲି, ସୁନାଚାନ୍ଦ,ଗେହ୍ଲୀ

କେତେ ନାମ ଧରି ଡାକେ ,

ବାତ୍ସଲ୍ୟ ମମତା ଅଜାଡ଼ି ଦେବାକୁ

ସାଉଁଟି ନିଅଇ ବୁକେ ।

'ତାରି ଛମ ଛମ' ପାଉଁଜି ତୋର ଲୋ

ଚଳାଚଳ କଲେ ବାଜେ ,

ସେଇ ତାନ ଶୁଣି ବିଭୋର ହୁଏ ମୁଁ

ମୋ ମନ ସେ ତାନେ ମଜ୍ଜେ ।

ଆଜି ସିନା ତୁହି ସାନ ହୋଇ ଅଛୁ

କାଲିକି ବଡ଼ ହୋଇବୁ ,

ବିଦ୍ୟା,ବୁଦ୍ଧି ଆଉ ଜ୍ଞାନ ଗରିମାରେ

ବିଶ୍ବ ଚମକାଇ ଦେବୁ ।

ସେଇ ଅନୁସାରେ ଗଢ଼ିବି ଆଜିଠୁ

ତୋତେ ସ୍ୱୟଂସିଦ୍ଧା କରି ,

ଦୁନିଆ ବକ୍ଷରେ ଅରଜିବୁ ନାଆଁ

ହେବୁ ପର ଉପକାରୀ ।