ଆତ୍ମା ତ ଆତ୍ମାକୁ ଛୁଏଁ

ଗଲେ ଦଗା ଦିଆ ମଥୁରା ଭୁବନ 

   ଫେରିବାକୁ କଥା ଦେଇ 

ଭରସାରେ ଅଛି ବିରହିଣୀ ରାଇ 

    କାହ୍ନୁର ବାଟକୁ ଚାହିଁ  ୲୲ 

ଆଖି ଲୁହ ତା'ର ଆଖିରେ ମରଇ 

    ପ୍ରତୀକ୍ଷାର ନାହିଁ ଅନ୍ତ

କିଏ ସେ ବୁଝିବ ତା' ଅନ୍ତର କୋହ 

    ବିରହ ବେଦନା ତିକ୍ତ   ୲୲ 

ଛାଇ ଆଲୁଅର ଲୁଚକାଳି ଖେଳ 

  ତା' ସାଥେ ଖେଳିଛି ବିହି 

କାହ୍ନାର ବିଚ୍ଛେଦ ବିରହ ଯନ୍ତ୍ରଣା 

   ପାରୁନି ତ ଜମା ସହି   ୲୲ 

ମିଳନର ପ୍ରତି ମଧୁର ମୁହୂର୍ତ୍ତ 

   ରାଇ ମନ ଝୁରି ହୁଏ 

ମନ ସିନା ଝୁରେ ଭିତରେ ଭିତରେ 

    ବିରହ ଆତ୍ମାକୁ ଛୁଏଁ   ୲୲ 

ମିଳନର ସ୍ଵାଦ ସଦା ମଧୁମୟ 

   ବିରହ ତା' ଠୁଁ ମଧୁର 

ରାଇ ଠାରୁ କିଏ ବୁଝିଛି ଅଧିକ 

    ପ୍ରେମ ତ ଚିର ଅମର   ୲୲ 

ପାଖେ ଥାଉ ଅବା ଥାଉ ସାଥୀ ଦୂରେ 

    ମନ ସଦା ଝୁରି ହୁଏ 

ପ୍ରେମରେ ଦୂରତା ହାର୍ ମାନେ ସଦା 

    ଆତ୍ମା ତ ଆତ୍ମାକୁ ଛୁଏଁ  ୲୲