ରିକ୍ସାବାଲା

ଅନୁଭବ କେହି କରିଛକି କେବେ

ରିକ୍ସାବାଲା ମନ କଥା ,

ମୃତ ସ୍ୱପ୍ନ ନେଇ ଜିଇଁ ରହିଥିବା

ଆହତ ପ୍ରାଣର ବ୍ୟଥା ।

ଡହକ ଖରାରେ ରିକ୍ସା ଚାଳକର

ଦେହ ଭିତର ଉତ୍ତାପ ,

ଏଇ ଅଛି ପୁଣି ଏଇ ନାହିଁ ସେଇ

ନିଲଠା ଜୀବନ ସନ୍ତାପ ।

ଶୁଣିଛକି କେବେ ଦୁଇ ଓଠ ଫାଙ୍କେ

ଖୁଁ ,ଖୁଁ କାଶର ସେ' ଶବ୍ଦ ।

ରିକ୍ସା ଟାଣୁଥିବା ଟାଣପଣରେ ସେ'

ଅଣଦେଖା ପ୍ରତିହତ ।

ରାସ୍ତାର ବିଜୁଳି ଆଲୁଅ ନଥିଲେ

ଟାଣିବାର ବିବଶତା ,

ଝାଳ ଜୁଡୁ ସୁଡୁ ଫୁଙ୍ଗୁଳା ଦେହର

ଲହୁ ଭିଜା ମାର୍ମିକତା ।

ବାବୁଭାୟାଙ୍କର ମହାର୍ଘ୍ୟ ଦାନର

ପାଉଣା ଟିକକ ପାଇଁ ,

ସ୍ଵେଦାକ୍ତ ମୁହଁକୁ ଗାମୁଛାରେ ପୋଛି

ହାତପାତେ ମୁଣ୍ଡ ନଇଁ ।

ପାଦର ଦରଜ ପାଦ ତଳେ ଚାପି

ରକ୍ତକୁ ପାଣି ଫଟେଇ ,

ଜାଗାରୁ ଜାଗାକୁ ପହଞ୍ଚାଏ ସିଏ

ରିକ୍ସା ଟାଣି ଟାଣି ନେଇ ।

ଅନୁଭବ ତୁମେ କରିଛ କି କେବେ

ରିକ୍ସାରେ ବସିବା ବେଳେ , 

ଅକାଳେ ଅପଙ୍ଗ ହୋଇଯିବ କେବେ

ଜୀବନର ଅନ୍ତରାଳେ ।

ଦରଲିଭା ବିଡ଼ି ଆଲୁଅର ପରି

ରିକ୍ସାବାଲାର ଜୀବନ ,

ବଞ୍ଚିବାର ରାହା ଖୋଜି ଖୋଜି ଦିନେ

ଝରିଯାଏ ତା'ର ପ୍ରାଣ ।