ପ୍ରେମର ବିକଳ୍ପ ନାହିଁ

ପ୍ରେମ ନୁହେଁ ଏକ ମିଛ ଆକର୍ଷଣ 

     ଅବା କାମନାର ଜ୍ଵାଳା

ଅଟେ ସଦା ସିଏ ସ୍ଵର୍ଗୀୟ ଭାବନା 

     ପବିତ୍ର ଜାହ୍ନବୀ ଧାରା  ॥ 

 

ପ୍ରେମର ଶୁଦ୍ଧତା ପରଖିବା ଭାଇ 

    ନୁହଁଇ ଏତେ ସହଜ

ସାଜିଛି ମହଙ୍ଗା ସମ୍ପର୍କ ବଜାରେ

    ବହୁ ମୂଲ୍ୟ ସେହି ଚିଜ ॥ 

ପ୍ରେମର ପୂଜାରୀ ପାରେ ଅନୁଭବୀ

    ଆତ୍ମାର ସ୍ତରରେ ଯାଇଁ 

ଶାଶ୍ଵତ ସୁନ୍ଦର   ସତ୍ୟ ଚିରନ୍ତନ 

    ପ୍ରେମର ବିକଳ୍ପ ନାହିଁ  ॥ 

ପର୍ବତରେ ଭାଇ ଫୁଟି ଉଠେ କଇଁ 

    ଶୁଦ୍ଧ ପ୍ରେମ ସ୍ପର୍ଶ ପାଇ 

ଅକ୍ଷତ ସମ୍ପର୍କ  ହୋଇଯାଏ କ୍ଷୂର୍ଣ୍ଣ 

    ଯହିଁ ପ୍ରେମ ସ୍ପର୍ଶ ନାହିଁ  ॥ 

ରୁକ୍ଷ ହୃଦୟ ତ ବୁଝେ ନାହିଁ କେବେ 

    ପ୍ରେମର ଏ ପରିଭାଷା  

ଧନ ଗର୍ବେ ମତ୍ତ  ଆଖି ଥାଇ ଅନ୍ଧ 

     ହଜାଏ ନିଜର ଦିଶା  ॥ 

ଯେଉଁ ହୃଦୟର ସାଗର ବେଳାରେ 

    ନ ଉଠେ ପ୍ରେମର ଢେଉ

ଜୀଇଁବା ମରିବା   ସମାର୍ଥବୋଧକ 

     କି ଜୀବନ ସିଏ ଆଉ  ॥ 

ଅଢ଼େଇ ଦିନର  ଜୀବନଟା ଏହି 

   ନିଃଶ୍ବାସେ ବିଶ୍ୱାସ ନାହିଁ

ଖୁସିର ସଉଦା  ସାଉଁଟିବା ପାଇଁ 

    ସଭିଏଁ ତ ଅଛେ ଜୀଇଁ  ॥ 

ପ୍ରେମ ଯଦି ନାହିଁ ଜୀବନଟା ଜାଣ 

    ମରୁ ମରୀଚିକା ସମ

ପାହାଡ଼ ପ୍ରମାଣେ ମୁହୂର୍ତ୍ତମାନ ଯେ 

   ମାଡିବସେ ଯେହ୍ନେ ଯମ ॥