ସ୍ଵପ୍ନ

 ସ୍ଵପ୍ନ ତୁମେ

ଆସ କେବେ ,

 ଅନ୍ଧାରୀ ରାତ୍ରୀରେ,

   ନିରୋଳା ମୁହୂର୍ତ୍ତେ ପୁଣି

 ‌‌ ‌ ନିଃଶବ୍ଦ ପ୍ରହରେ।

      କେବେ ପୁଣି ମୁଦାଥିବା

        ଆଖି ପଲକରେ।

         କେବେ ପଶି ଯାଅ ହୃଦ

          ଦରଜା ଫାଙ୍କରେ।

ସ୍ଵପ୍ନ ତୁମେ

ନିଃସଙ୍ଗର

 ସୁନ୍ଦରୀ ନାୟୀକା,

   କେବେ ବିଷାଦ କାହାଣୀ

    କେବେ ପୁଣି ଧୋକା।

      କେବେ ପରି ରାଇଜର

       ପ୍ରୀତି ମନ୍ଦାକିନୀ,

         କେବେ ସରଗ ଅପ୍ଶରୀ

           ପ୍ରଣୟ ନନ୍ଦିନୀ।

ସ୍ଵପ୍ନ ତୁମେ

ଚୂନା ଚୂନା 

 ଅନାବନା ଫୁଲ,

  ଫଗୁଣ ଲଗନେ ପୁଣି

    ପ୍ରତୀକ୍ଷାର ମୂଲ। 

      କେବେ ଚଗଲି ଝରଣା

        କେବେ ସ୍ରୋତସ୍ଵିନୀ,

        କେବେ ସୁନାଫୁଲ ପୁଣି

          କେବେ ଅଭିମାନୀ।

ସ୍ଵପ୍ନ ତୁମେ

କେବେ ପୁଣି

 ସପନ ବଣିକ,

  ସାଗର ବେଳାରେ କେବେ

    ଶାମୁକା ଖୋଜୁଛ।

      କେବେ ଅଭୁଲା ସ୍ମୃତିଟି

       କେବେ ବିସ୍ମରଣ,

         କେବେ ଅନୁଭୂତି ପୁଣି

          କେବେ ଜାଗରଣ।

ସ୍ଵପ୍ନ ତୁମେ

ଆକାଶର 

 ରୂପାଜହ୍ନଟିଏ,

 ‌ ହୃଦ ଗହନ କାନନେ

    ସୁଗନ୍ଧ ପରାୟେ।

     କେବେ ପୁଣି ଅଲିଅଳୀ

       ରାଜଯେମାଟିଏ,

        କେବେ ଶ୍ରାବଣର ଧାରା

          ଲୁହରୁ ମେଞ୍ଚାଏ।

ସ୍ଵପ୍ନ ତୁମେ

ନିଦାଘର

 ତାତି ଡହ ଡହ,

   କେବେ ଚ‌ଇତାଳୀ ବାଆ

     କେବେ ତ ମଳୟ।

      କେବେ ମୁଦ୍ରିତ ଆଖିରେ

        ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଛବି,

         କେବେ ଲେଖନୀକୁଧରି

          ସାଜିଅଛ କବି।

ସ୍ଵପ୍ନ ତୁମେ

ଅଙ୍କାବଙ୍କା

 ପାହାଡିଆ ରାସ୍ତା,

  କେଉଁ ସିମନ୍ତିନୀ ହାତେ

    ଦୁଇପଟ ଶଙ୍ଖା।

     କେବେ ଦରଦି ମନର

       ମଧୁର ଅପେକ୍ଷା,

         କେବେ ମଧୁର ମିଳନ

          କେବେ ପୁଣି ଧୋକା।

ସ୍ଵପ୍ନ ତୁମେ

 କ‌ଅଁଳିଆ 

  ଶିଶୁ ଓଠ ହସ,

   କେବେ ପଶ୍ଚାତାପ ପୁଣି

    କେବେ ତ ସାହସ।

     କେବେ ରୁଦ୍ଧଦ୍ଵାରେ ତୁମେ

      ଜାଗ୍ରତ ପ୍ରହରୀ,

        କେବେ ପୁରୁଷ ସାଜୁଛ

         କେବେ ପୁଣି ନାରୀ।

ସ୍ଵପ୍ନ ତୁମେ

ସମ୍ପର୍କର 

 ସମ୍ବନ୍ଧ ସମୀକ୍ଷା,

   ସ୍ଵପ୍ନ ତୁମେ ବିଚ୍ଛେଦର

    ଧୃତ କୁହେଳିକା।

      ସ୍ଵପ୍ନ ତୁମେ ଜୀବନର

        ଅନ୍ତିମ ସ୍ଵାକ୍ଷର,

        ଶେଷ ଗୀତ ରାମ ନାମ

      ତୁମେ ମୁକ୍ତିଦ୍ଵାର।