ତୋ ପ୍ରୀତିର ନିଶା

ନିଶାର ନିଶବ୍ଦ ପାଚେରୀକୁ ଲଙ୍ଘି

ଛୁଏଁ ତୋ ସ୍ମୁତି ତରଙ୍ଗ,

ମନେ ଭାସେ ତୋର ବଦ୍ମାସ୍ କାମ

ରଚି ଥିଲୁ ମୋର ସଙ୍ଗ ।

ବାହୁ ବନ୍ଧନରେ ବାନ୍ଧି ରଖି ମୋତେ

ପିଇଗଲୁ ପ୍ରୀତି ମଧୁ,

ସାରା ଦେହ ଛୁଇଁ ତୋ ନାଁ ଲେଖିଲୁ

ସତେ କି ମୁଁ ତୋର ବଧୂ ।

ତୋ ସ୍ମୁତିରେ ରାତି ଶେଜ ସଜାଉଛି

ଓଢଣୀ ଦେଉଛି ଖୋଲି,

ପାଉଁଜି ଖୋଲୁଛି ଝୁମୁକା ଖୋଲୁଛି

ପୀରତି ରଚିବୁ ବୋଲି ।

ତୋ ପ୍ରୀତି ବର୍ଷାରେ ପ୍ରୀତି ଉଛୁଳୁଛି

ଦେହରେ ଖେଳୁଛି ତାତି,

ଶୋଷ ବଢୁଅଛି ଓଠ ବି ଶୁଖୁଛି

ମଜା ଲାଗୁଛି ଏ ରାତି ।