कविता-आई
कविता-आई
कधी माझी ती झोळी झाले,
तर कधी माझ्या गालावरची खळी झाले ||
कौतुक तिला माझ्या खेळण्याचे,
तसेच माझ्या हसण्या बागडण्याचे ||
काऊ,चिऊचा माझ्या साठी केला घास,
आणि स्वतः केला तिने माझ्या साठी उपवास ||
माझ्या ज्ञानासाठी रात्र ,रात्र जागली,
स्वतः जळली, प्रकाश माझा झाली
माझे सुख हेच तिचे स्वप्नं,
त्यासाठी रात्रदिवस तिचे खपणं ||
ऊन, वा-यात, सावली झाली,
अन् स्वतः मात्र ऊन्हात रापली ||
पदराशिवाय तिच्या जगणे माझे नाही,
उदराशिवाय तिच्या जगात माझे येणे नाही ||
तिच्या शिवाय जीवसृष्टी नसती,
अन् तिच्या शिवाय नसती येथे वसती ||