સ્નેહ
સ્નેહ
મારાથી વધુ એ મને સમજે,
એમની એ આવડત મને ગમે.
પ્રેમ અને વહાલ ખૂબ વરસાવે,
મુજ રુદિયામાં ઘણાં સ્વપ્નો રમે.
નિશ્ર્છલ પ્રેમ માણતી રહું જાણે,
માને ખોળે ભૂખ્યો બાળક જમે.
પ્રગાઢ આલિંગન જો આપી દે,
મનની આ વ્યાકુળતાઓ શમે.
લાગણીઓના સથવારે જોને,
સ્નેહ નીતરતો પત્ર લખતાં અમે.