તારી બંસીના બોલ મને સાંભરે

તારી યાદોમાં બેઠી છું ભૂલી સાન-ભાન રે,

કાન..! તારી બંસીના બોલ મને સાંભરે!

સૂની પડી છે વૃંદાવન ગલીઓ ને,

સૂનું આ ગોકુળીયું ગામ ;

પૂછે છે પાન - પાન કુંજગલી કેરા,

ક્યાં રે ખોવાયા ઘનશ્યામ.

યમુનાને તીર ઊભા ધેનુંના ધણ તને ભાંભરે,

કાન ! તારી બંસીના બોલ મને સાંભરે!

સૂતેલી ગોપીયું શયનભુવનમાં,

એને નીંદરડી નેણલે ના આવતી;

શ્યામ.. તારા સોણલાં બહુ રે સતાવે,

ને રાતલડી યાદ ભરી લાવતી.

રમવાને રાસ ઘેલી રાધા કરે તને સાદ રે

કાન ! તારી બંસીના બોલ મને સાંભરે!

મખમલી મોરપીંછ મેલ્યા મધુવનમાં ને,

કાન! વીસર્યા છો વેણુના નાદ રે,

વાટલડી જોઇ જોઇ થાકી આંખલડી;

ફરી આવી ના ગોકુળની યાદ રે.

વિરહને વાયરે ઝૂરતી કદંબ કેરી ડાળ રે,

કાન ! તારી બંસીના બોલ મને સાંભરે!