પગ ને ચરણ
પગ ને ચરણ
નામ રૂપ લક્ષણા, બદલતા જોયા બહુ,
પવિત્ર લાગે જો પગ તો તો ચરણ કહું,
કોઈનો એ ભાંગવો હોય તો ટાંટિયો કહું,
પાટુ મારી દઉં તને જો ગુસ્સો આવે બહુ,
વળી માનથી નમું પગે તો હું લાગુ પાય,
દોડી થાકી દુ:ખે પગ તો ટાંગો કહેવાય,
રમતા ખીજાઉં તો લાત મારી દઉં ભાઈ,
ભૂલ કરું તો જવામાં પગ ભારે થઇ જાય,
નાપગા ના ય કુંડાળામાં પગ પડી જાય,
પાપા પગલીથી તો જીવનનું મુહૂર્ત થાય,
ચરણ ચાંપી આગથી જીવન અસ્ત થાય,
પદ, પાય, પાદ, ચરણ ને ટાંગાની લાય !