એકલી સિટી કેમ ધ્રૂજયા કરે છે

એકલી સિટી કેમ ધ્રૂજયા કરે છે 

મારામાં તો શ્વાસ ખૂટયા કરે છે 

કોઈ વાતો હવામાં કર્યા કરે છે

પડછાયો અંધારામાં સંતાયા કરે છે 

હવાનું પતંગિયુ કેમ ઉડ્યા કરે છે 

રાહ શોધવામાં ક્યાંક ભટક્યા કરે છે 

કોઈ હા કે ના બોલવામાં ભમ્યા કરે છે 

પછી ક્યાંક તે અંતે શીખ્યા કરે છે 

થોડી મૂડી મા માણસ ઉડ્યા કરે છે 

તે પોતાનાં સગા વ્હાલા ને ભૂલ્યા કરે છે

વિચારો ને વિચારોમાં ભટક્યા કરે છે 

વજન વાડી આંગળી ઉઠાવ્યા કરે છે

કોઈક સપનામાં ને સપનામાં ઉડ્યા કરે છે 

મહેનત વગર ભગવાનને માંગ્યા કરે છે 

અંતે તુટી તુટી ને તે લટક્યા કરે છે

ક્યાંક ને ક્યાંક તે જાતે અનુભવ્યા કરે છે 

રાજદીપ શબ્દોને રોજ વીણ્યા કરે છે 

કવિતાઓ માં ઉતરી સજ્યા કરે છે 

વિચારોના પ્રવાહમાં ઉડ્યા કરે છે

ત્યારે રાજદીપ ઇફ્જાક બન્યા કરે છે