बळीराजा
बळीराजा
उन्हा तान्हात राब राबून
काळ्या आईची ओटी भरतो
अवघ्या जगाचा अन्नदाता असून
स्वतः मात्र उपाशीच राहतो...
सरकार, व्यापारी, निसर्गही
त्याच्यावरच कोपतो
सा-यांची अब्रू झाकणारा बिचारा
स्वतःच्या कोपरीला थिगळंच लावतो.
चोरा चिलटांच्या तावडीतून
त्याला काय उरतं?
कळकट कोपरीत कधीतरी
एखादं नाणं चकाकतं
पिढयान पिढ्या नाळ मातीशी.
तरीही जगाचा पोशिंदा सदैव उपाशी?
जगणं त्याच असते एक सजा
खरंच का असतो तो बळीराजा?