” दार मरणाचे “

स्वप्नांच्या या दुनियेत

आहे स्वागत सर्वांचे ।

विचार झालेत स्वैर

राज्य इथे दुष्टांचे ।

सफर अंतराळाची करा

घर तिथे चांदण्यांचे ।

भुतलावर चालाल तर

घाव झेला माणसांचे ।

आकाशी चंद्राची शितलता

धरेवरी सुर्याची प्रखरता ।

विचारांचे बांध तुटले

पुर वाहताहेत रक्तांचे ।

आसुसलेली माणसं इथं

वैरी आहेत एकमेकांचे ।

नाही उरले काळीज कुठेच

ढीग लागले प्रेतांचे ।

सुर्यावरच जाउ आता

लाकडं वाचतील दहनांचे ।

कोण कुणाचा काय लागतो

उघडे दार मरणाचे ।

आसवांना नाही थारा

शब्द गुंजतात हास्याचे ।