आभाळ ठेंगणं...
आभाळ ठेंगणं...
अलिखित संकेत जगाचे कुठवर पाळशील
मनातल्या मनात मांडे कुठवर भाजशील ?
होईल ते होऊ देत, प्रेम कर ध्येयाप्रती पाखरासारखं ..
जीवन उधळून मनसोक्त, बिनधास्त ...
अंगवळणी पडलेल्या वाटेवर कुठवर चालशील
मनातलं आभाळ केव्हा पेलशील ...
अरे ! घरटं काय कधीही बांधता येईल...
कवेत घे आभाळ सारं ,मार उंच भरारी ...
अरे अडवतील तुला पावला - पावलावर
चिडवातीलही तुला अपयश आल्यावर
पण जेव्हा घेशील तू गरुड भरारी तेव्हा
तेच होतील फितूर अन तव स्वागतास असतील आतूर....
अरे ! चारचौघांसारखं आयुष्य तर सारेच जगतात
उगवत्या सूर्याला नमस्कारहि सर्वच करतात
पीक भरात आलं म्हणजे सर्वच पक्षी गातात गाणी
रिवाज इथला, अपयशाचा वाली नसतो कुणी ?
अरे ! चिंता कसली करतोस लढ बिनधास्त
मनातलं सारं ठरवलेलं करून टाक एकदाचं...
यशोशिखरं केव्हाची आतुरतेनं वाट बघतेय तुझी
कर्तृत्वाला आता लावू नकोस लगाम होऊ दे आभाळ ठेंगणं...