ଶଙ୍କିତ ମୃତ୍ଯୁ

ତୁମେ ଆସ

କିଛି ବି ସଙ୍କେତ ନ ଦେଇ

ବିନା ଅନୁମତିରେ ପ୍ରବେଶ କର

ତୁମ ପ୍ରତି ଭୟ ସମସ୍ତଙ୍କର

ଯେହେତୁ ଅନାହୁତ ଝଡ ପରି ଆସିବା ହୁଏ ତୁମର ।

କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଜାଣେ

ମୋର ଭୟ ନାହିଁ ତୁମକୁ

ଅପ୍ରିୟ ସତ୍ଯ କହିପାରେ ମୁଁ

ଏବେ ବି କହିବି

ବାସ୍ତବ ରେ ଭୟ ତୁମର ହିଁ ସବୁଠୁ ବେଶି ।

ଚଲା ପଥେ ତୁମ ଏକା ଏକା

ଚାଲିବାକୁ ତୁମର ହିଁ ଭୟ

ସବୁବେଳେ ଚାହିଁ ଥାଅ ସାଥୀ ଟିଏ

ପ୍ରତି ଟି କ୍ଷଣ ରେ ପ୍ରତି ଟି ମୁହୁର୍ତ୍ତ ରେ

ତେଣୁ ଜୋର କରି ଝିଙ୍କି ନିଅ ସାଥୀ ଟିଏ ।

ବୁଝିଛି ମୁଁ

ଭୟାତୁର ମନ ତୁମ ବଡ ସ୍ବାର୍ଥପର

ହେ ମୃତ୍ଯୁ

ସେ ପାଇଁ କି କାହାରି ଭାବନା କୁ ଦିଅନା ନଜର ?

ସଂଗୀତ ଟିଏ ନେଇ ଯାଅ ଜୋର କରି

ନିଃସଙ୍ଗ କରି ହୃଦୟ ଆଉ କାହାର ।