ଶୀତୁଆ ବରଷା

ମାଘ ମାସ ଶୀତ    କରେ ହନ୍ତସନ୍ତ

     ବାଘ ଶୀତ ତାର ନାଆଁ

 ଥରାଇ ଶରୀର    ଶୀତଳ ସମୀର

    ବହଇ ତୁହାକୁ ତୁହା ||

ଏହି ଅକାଳରେ  ଉତ୍ତର-ପୂରୁବ

    ମଉସୁମୀ ବାୟୁ ଆସି

ଅବପାତ ରଚି    ଆଣିଲା ବରଷା

    ମୁଣ୍ଡେ ହାତ ଦିଏ ଚାଷୀ ||

ଅମଳ ସରିନି    ଧାନର ଫସଲ

     ବରଷାରେ ଯିବ ଭିଜି

ବରଷକ ପାଇଁ    ଆହାର ସତେ କି

   ନଷ୍ଟ ହୋଇଯିବ ଆଜି ||

ରବି ଫସଲ ବି   ଧୋଇ ହୋଇଯିବ

     ଦାଉ ସାଧିବ ବରଷା

ଥରାଏ ଶୀତରେ   ହେମାଳ ବାୟୁରେ

    ନିରବି ଯାଏ ତମସା ||

ତାରା ଲୁଚିଯାଏ    ବରଷାକୁ ଦେଖି

    ମେଘ କମ୍ବଳ ଘୋଡାଇ

ନିରବ ରାତିରେ    ଛାତି ଥରିଯାଏ

    ଆଶଙ୍କିତ ଚାଷୀଭାଇ ||

  ବିରହ ବିଧୂରା    ମନର ଦହନ

    ହୃଦ ଭିତରର କୋହ

ଛଟପଟ କରି     ମାରଇ  ପ୍ରିୟାକୁ

   ତାର ଅମାନିଆଁ ଦେହ   ||

ପ୍ରୀତିର ବର୍ଷାରେ  ଭିଜଇ ଶରୀର  

    ଅଭିମାନକରେ ଶେଯ

ବିରହ ଜ୍ଜ୍ବାଳାରେ    ଛାତି ଜଳିଯାଏ

    ଆଖିରେ ଆଖିଏ ଲାଜ ||

କହିପାରୁନି କି   ସହି ପାରୁନି ସେ

    ତା ପ୍ରିୟ ଅନୁପସ୍ଥାନ

ଚେଇଁ ଚେଇଁ କେତେ   ସପନ ଢେଉରେ

    ନାଚୁଛି ତାହାର ମନ ||

      

 ପବନରେ  ଯଦି    କବାଟପଟରୁ

       କିଛି ଶବ୍ଦ ଶୁଭେ କେବେ

ସତେକି  ତାହାର   ପ୍ରାଣ ଧନ ଘରେ

     ଆସି ପହଞ୍ଚିଲା ଭାବେ ||

କବାଟ ଫାଙ୍କରୁ      ବାହାରକୁ ଚାହିଁ

        ଥକାମାରି ଆସି ବସେ

ଛାତିରେ ଛାତିଏ     ବିରହ ବେଦନା

     ତିଳ ତିଳ ଜାଳିବସେ||