ସଚେତନ ମୁହିଁ ଅଛି

  

ବାପାଙ୍କ ସାଥିରେ ଦିନେ

ଯାଇଥିଲି ବଜାରକୁ,

ଦେଖିଲି ସ୍ତ୍ରୀଲୋକଟିଏ

କଥା ହେଉଛି ମନକୁ ।

ହସି ହସି ଗୁଣୁଗୁଣୁ

ସେ ତ କହୁଥାଏ କିଛି,

କାହାକୁ ପଚାରୁଥାଏ

ଝିଅ ମୋର କେଣେ ଅଛି ?

ଦେଖିଛକି ଆସିବାକୁ

ମୋତେ କହିଥିଲା ରଜେ,

ଚାହିଁଛି ତା' ବାଟ ପରା

ସକାଳ ଆଉ ସଞ୍ଜେ ।

ପଚାରିଲି ବାପାଙ୍କୁ ମୁଁ 

ୟାଙ୍କ ଝିଅ ଅଟେ କିଏ ,

ସରିତା ପା' ଗତବର୍ଷ

ବାହା ହୋଇଥିଲା ଯିଏ ।

ଲୋକ ଜଣେ କହିଲେ

ଝିଅ ଶାଶୁଘର ଲୋକ,

ଜାଳି ମାରିଦେଲେ

ତାକୁ ମାଗି ଯଉତୁକ ।

ସେ ଦିନୁ ଏ ଝୁରିଝୁରି

ପରା ପାଗଳି ହୋଇଛି,

ପୁଅ ନେଇ ତା'ର ଡାକତର

ପାଶେ ଦେଖାଉଛି ।

ଆଜି ଆସିଥିଲା ସାଥେ 

ଖୋଜୁଅଛି ସିଏ ତେଣେ,

ଭଲ ହେଲା ଭେଟିଗଲି

ଆସି କରି ମୁହିଁ ଏଣେ ।

ଝିଅ ଲୋ ତୁ ପଢ଼ୁଥିବୁ

ନିତି ମନ ଦେଇ ପାଠ,

ତା' ସହିତ ଶିଖୁଥିବୁ

ଧ୍ୟାନ ରଖି ଭଲ ଶାଠ ।

ଦୁନିଆରେ ରହିଅଛି

କେତେ କେତେ ଯେ ସମସ୍ୟା,

ନିଜ ଗୋଡେ ଛିଡ଼ା ହେବୁ

ତୁହି ହୋଇବୁ ନମସ୍ୟା ।

ବାପା କହିଲେ ତାହାଙ୍କୁ

ସଚେତନ ମୁହିଁ ଅଛି,

ଝିଅକୁ ମୋ ଲକ୍ଷ୍ମୀବାଇ

ଦୁର୍ଗାବତୀ ଭଳି ଯେ ଗଢୁଛି ।

ଯେ କରିବ ନିଜ ସହ

ଏଇ ସମାଜ ସୁରକ୍ଷା,

ସଂକଳ୍ପ ନେଲି ଆଗେ ମୁଁ 

ପୂରା କରିବି ମୋ ଶିକ୍ଷା ।

ବାପାଙ୍କ କଥାକୁ ନିଶ୍ଚେ

ମୁହିଁ ରଖିବି ଧିଆନ,

ବଡ଼ ହୋଇ କରିଯିବି 

ଯେତେ କାର୍ଯ୍ୟ ଯେ ମହାନ ।