ସ୍ବପ୍ନ ପ୍ରତୀକ୍ଷା

ସ୍ବପ୍ନ ଗୁଡ଼ିକ ବିଛେଇ ହୋଇପଡ଼ିଛି ମୋ ଚାରିକଡେ 

କଡ଼ ଲେଉଟାଇବାକୁ ବି ଡରଲାଗେ 

କାଳେ ସ୍ବପ୍ନ ଭାଙ୍ଗିଯିବ

ମୁଁ ପୁଣି ଥରେ ଫେରି ଆସିବି ମୋ ଭଙ୍ଗା ଅସଜଡ଼ା କୁଟୀରକୁ !

ରାଜ ନଅରର ସ୍ବପ୍ନ ସ୍ବପ୍ନରେ ରହି ଯିବନି ତ 

ଭାରି ଡରଲାଗେ ଆଖି ଖୋଲିବାକୁ 

ରାଜ ନଅରର ରାଜ କଣ୍ଢେଇ ମୋ ହାତ ଛାଡ଼ି ଦବନି ତ !

ମିଛ ହେଉ ପଛେ ଜିଇଁବାକୁ ଭଲ ଲାଗେ ସ୍ଵପ୍ନରେ

ଆଉ ଏ ଆଖି ନଖୋଲନ୍ତା କି,

ସ୍ବପ୍ନର ସହରେ ଘରଟିଏ ତୋଳନ୍ତି କି 

ସେଠି ସବୁଦିନ ପାଇଁ ରହିଯାଆନ୍ତି ,

ଏ ଅବଶ ଶରୀର ଲୋଟି ପଡନ୍ତା ମୋ ଫେରିବା ବାଟକୁ ଚାହିଁ ।