ସାଥୀ ତୁମେ ସ୍ମୃତି ରୁପା ଜହ୍ନ

ପ୍ରେମ ପରଶରେ ମନ ମୋ'ର ଭାସେ

ସ୍ମୃତି ରୂପାଜହ୍ନ ଦେଖି ,

ମହମହ ବାସ୍ନା ନିଆରା ଜୋଛନା

ଜିଣିଛି ସପନ ଆଖି ।

ସୁନେଲି ସପନ ହୋଇଛି ପୁରଣ

ନାହିଁ କିଛି ଅବଶୋଷ ,

ହୃଦୟର ରାଣୀ ସାଜିଛି ଘରଣୀ

ଓଠଧାରେ ପ୍ରୀତିହସ ।

ସ୍ମୃ୍ତି ଅନୁସୟା ଥିଲା ମୋ' ପ୍ରେମିକା

ଝୁରି ହେଉଥିଲି ନିତି

ପ୍ରେମର ବନ୍ଧନ ଥିଲା ଚିରନ୍ତନ

ଅଜାଡୁ ଥିଲି ମୁଁ ପ୍ରୀତି ।

ପ୍ରେମର ସନ୍ତକ ଅନୁସୟା ମିତ

ହୃଦୟା ବିଭବା ପତ୍ନୀ ,

ମୁଁ'ମନୋରଞ୍ଜନ ପ୍ରେମର ଅଞ୍ଜନ

ସାଇତି ରଖିଛି ସ୍ମୃ୍ତି ।

ବେଦୀ ମୂଳେ ସ୍ଵପ୍ନ ଉଦ୍ଭାସିତ ମନ

ଫୁଲ ଫଗୁ ବାସ୍ନା ଧାରା ,

ଦୁଇଟି ଆତ୍ମାର ପବିତ୍ର ମିଳନ

ମହକୁଛି ଧରା ସାରା ।

ଜନ୍ମ ଜନ୍ମାନ୍ତର ତୁମେ ସାଥୀ ମୋର

ପ୍ରାଣସଙ୍ଗୀ ଅନୁସୟା ,

ସିନ୍ଥିରେ ତୁମର ସୁହାଗ ସିନ୍ଦୂର

ତବପ୍ରେମ ମନଛୁଆଁ ।

ପ୍ରୀତିର ଚୁମ୍ବନ କିଣି ନିଏ ମନ

ତୁମେ ମୋ'ର ସୁନା ଭାର୍ଯ୍ୟା ,

ମୋ' ଟିକି ବସା ହସୁଛି ସର୍ଵଦା

ମୁଁ 'ତୁମ ହୃଦୟ ରାଜା ।

ସରଗର ଶଶୀ ଆସିଛ'ତ ହସି

ପିତା ମାତା ସର୍ବେ ଖୁସି ,

ତବ ସ୍ନେହେଁ ପ୍ରେମେ ହଜିଛୁତ ଆମେ

ଅବିରତେ ଦିବା ନିଶି ।

ପ୍ରେମ ମଥାମଣି ମହଲର ରାଣୀ

କରିବିନି କେବେ ରୋଷ ,

ସ୍ମୃ୍ତି ରୂପାଜହ୍ନ ଅଜାଡିବ ସ୍ଵପ୍ନ

ପାନକରି ପ୍ରେମରସ ।

ହେ'ମାଆ ସାରଳା ଅଧିଷ୍ଠାତ୍ରୀ ମାତା

ତୋହରି ଆଶ୍ରିତ ଆମ୍ଭେ ,

ମନୁଆଁ ଅନୁକୁ ସଦୟ ହୋଇବୁ

ଗଢ଼ିବେ ସଂସାର ଦମ୍ଭେ ।

ଶତ ପ୍ରଣିପାତ କରୁଛୁ ହେ' ମାତ

ତୋହରି ସ୍ଵୀକୃତ ଧନ ,

ଛତ୍ର ଛାୟାତଳେ ରଖିବୁ ସରାଗେ

ବଢିବ ତୋହରି ମାନ ।

ସଦାନନ୍ଦ ସାହୁ ,

କାରା କର୍ମଚାରୀ

କେନ୍ଦ୍ରୀୟ କାରାଗାର , କଟକ , ଚୌଦ୍ଵାର