ରାଜକୁମାର

ଦୁନିଆ ଆଖିରେ ଗରୀବ ପିଲା ମୁଁ

  ମାଆ ଡାକେ ମୋତେ ରାଜକୁମାର,

ସୁନା ରୂପା ମୋତି ଲୋଡା ନାହିଁ ଆମ

  ମାଆର ସେନେହ ରତ୍ନ ଭଣ୍ଡାର ।

ମାଆ ଚିରାକାନି ପିତା ଗାମୁଛାକୁ

  ତୂଳୀ ତଳ୍ପ ଶେଜ ହେବନି ସମ,

ରାଜଭୋଗ ସୁଖ ନିଉନ ହୋଇବ

  ଆନନ୍ଦ ଯେସନେ ବୈକୁଣ୍ଠ ଧାମ ।

ପିତାମାତା ମୋର ରାଜା ଆଉ ରାଣୀ

  ଭଙ୍ଗା କୁଡିଆ ମୋ ରାଜନଅର,

ରାଜବିଦ୍ୟା ଶିକ୍ଷା କିବା ପ୍ରୟୋଜନ

  ମାଆ ଶିକ୍ଷା ଦିଏ ସୁସଂସ୍କାର ।

ବାପା ମୂଲ ଲାଗି ଯାହା ଆଣିଥାନ୍ତି

  ମାଆ ରାନ୍ଧିଦିଏ ଯତନ କରି,

ବଡ ସୁଆଦିଆ ତା ହାତ ପରଷା

  ଦେଇଥାଏ ବୋଧେ ଅମୃତ ଭରି ।

ବିଦ୍ୟାଳୟ ଯାଇ ପାଠ ମୁଁ ପଢିବି

  ଆଦରେ କହେ ମା' ପାଖରେ ବସି,

ସଂସ୍କାରିତ ସାଥେ ଶିକ୍ଷିତଟେ ହେଲେ

  ସେମାନେ ନିଶ୍ଚୟ ହୋଇବେ ଖୁସି ।