ବିବାହ

ବିବାହ ତ ଏକ ପବିତ୍ର ସମ୍ପର୍କ

ଦୁଇ ଦେହ ଆତ୍ମା ପାଇଁ,

ଅଚିହ୍ନା ମଣିଷ ହୁଏ ଆପଣାର

ଯେପରି ଶରୀର ଛାଇ ।

ଦୁଇ ଭିନ୍ନ ଜନ ମଧୁର ବନ୍ଧନ

ସାତ ଜନ୍ମ ପାଇଁ ବନ୍ଧା,

ବିପଦେ ଆପଦେ ରହିଥାନ୍ତି ସାଥେ

ଦୂର କରି ବିଘ୍ନ ବାଧା ।

ଜଣକ ଦୁଃଖରେ ଆନ ଲୁହ ଝାରେ

ସତେ ଅବା ଏକ ଦେହ,

କ୍ଷୀର ନୀର ସମ ସମ୍ବନ୍ଧ ଅଭିନ୍ନ

ଅସରନ୍ତି ମଧୁ ମୋହ ।

ଦୁଇ ପରିବାରେ ସମ୍ପର୍କ ସାଗରେ

ଲହଡି ମାରଇ ଖୁସି,

ବିଶ୍ବାସର ମୋତି ଗାଏ ପ୍ରେମ ଗୀତି

ଅଧର ବେଳାରେ ହସି ।

ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଦାନ ମଧୁର ବନ୍ଧନ

ଏ ବିବାହ ପରମ୍ପରା,

ବୁଝାମଣା ଶକ୍ତି ବିଶ୍ୱାସ ପୀରତି

ଦାୟିତ୍ୱ ସୁଖରେ ଭରା ।