ଛଦ୍ମ ରାତି

ଝିପି ଝିପି ଟୁପୁରୁ ଟୁପୁରୁ ତୁହାକୁ ତୁହା, ବଢୁଛି ବର୍ଷାର ଗତି

ନସର ପସର ଓଦା ସର ସର, କଳା ମନ୍ଥର ଏଇ ରାତି ।

ଭିଜି ଭିଜି ଶିହରି ଶିହରି, ସେ ଯକ୍ଷ୍ମୀ କପୋତୀ

ନିରବରେ ଲୁଚି ଗାଉଛି ଆଜି, ବିରହର ପଂକ୍ତି ।

ଅଶୂଳ ଅଶୂଳ ବର୍ଷାର ଧାରା, ବିକୃତ ଏଇ ରାତି

ଶିଥିଳ ଅଧର ଲିଭୁଛି ଶୃଙ୍ଗାର, କାଳେ ହଜିଛି ତା ପ୍ରୀତି ।

ଦିଶୁନି ସକାଳ ହରାଉଛି ଦମ୍ଭ, ଭାଙ୍ଗୁଛି କପୋତୀ

ଭୂଇଁରେ ବିଲୀନ, ସାଉଁଟୁଛି ପୁରୁଣା ସ୍ମୃତି ।

ମେଘ ମଲ୍ହାରେ, ଭୈରବ ବାସନ୍ତୀ

ନୀଳ ସ୍ବପ୍ନ ମେଳେ କପୋତ କପୋତୀ ।

ଭିଜା ଭିଜା କାକର, ଜୋଛନା ଭରା ରାତି

ମୁକ୍ତ ଆକାଶ ତଳେ, ସେ ଉସ୍ମ ପୀରତି ।

ମନେପଡେ କ୍ଷଣ ସବୁ, ଯାଇଛି ଯେ ବିତି       

ଅପେକ୍ଷାର ଅନ୍ତ ନାହିଁ, ଲାଗୁଛି ସରିଲାଣି ସ୍ମୃତି ।

ଗୁମୁରି ଗୁମୁରି ରାଣ ଦେଇ କହେ, ଅଭିମାନୀ କପୋତୀ

ଆଶାରେ ଗୁନ୍ଥା ସ୍ୱପ୍ନରେ ଗଢା ତାର, ପ୍ରଣୟର ପ୍ରତିଶୃତି ।

ମେଘକୁ ଆଢ଼େଇ ସବୁ ବାଧା ଡେଇଁ, ଆସିବ ଶୂନ୍ୟତାର ସାଥି

ରଖିବ କଥା ବାଣ୍ଟିବ ବ୍ୟଥା, ସାଜିବ ସବୁ ବର୍ଷାର ବରସାତୀ ।

ସରିବ ଅପେକ୍ଷାର ବେଳ, ହେବ କ୍ଲାନ୍ତିର ବିରତି

କଅଁଳ ସକାଳେ ମେଲାଇ ଡେଣା, ଉଡିବେ କପୋତ କପୋତୀ।

ଘୁଞ୍ଚିବ ସମୟ ଉଇଁବ କି ଜହ୍ନ, ଫେରିବ ହଜିଲା ଚଇତି

ଋତୁ ପରେ ଋତୁ ପାହାନ୍ତା ପ୍ରହର, ନେଇ ନୂଆ ଅନୁଭୂତି ।

ଝିପି ଝିପି ଟୁପୁରୁ ଟୁପୁରୁ ତୁହାକୁ ତୁହା, ବଢୁଛି ବର୍ଷାର ଗତି

ଆଶାକୁ ସଜାଇ ମନକୁ ବୁଝେଇ, ବାହୁନେ କପୋତୀ ।

ଅଛି ଯଦି ଏଇ ସର୍ଜନାରେ ଶକ୍ତି, ଥମିବ ବର୍ଷା ପାହିବ ଏ ରାତି

ସତ ହେବ ଦିନେ କଳ୍ପନାରେ ଗଢା, ଏହି ଏକ ଛଦ୍ମ ରାତି ।।