ପ୍ରକୃତିର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ

ମୁଁ ହେଉଛି ତେଜବାନ ଆଦିତ୍ୟ

       ମୁଁ ସୌରଜଗତର ମୁଖ୍ୟ

ସଭିଏଁ କହନ୍ତି ମତେ ଆଲୋକମୟ

      ସୌରଜଗତରେ ଅଛନ୍ତି ଗ୍ରହ ନକ୍ଷତ୍ର ।

ମୁଁ ହେଉଛି କ୍ଷୀଣ ଚନ୍ଦ୍ରମା

       ରାତି ଆକାଶରେ ଦିଶେ 

ପିଲାମାନେ ମତେ ଦେଖି ନାଚନ୍ତି

        ମାଆ କୋଳେ କୁନି ଝିଅ ହସେ ।

ମୁଁ ହେଉଛି ସୁନ୍ଦର ଫୁଲ

        କୋମଳ ଶରୀର ମୋର

ପାଣି, ପବନ ଖାଇ ବଢ଼ଇ

         ବାସନରେ ଭାରପୁର ।

ଦିନ ରାତି ମୁଁ ଗର୍ଜନ କରେ

         ଲୋକ କହନ୍ତି ସାଗର,

ସବୁ ନଦୀ ମୋ ଦେହେ ମିଶନ୍ତି,

        ନାହିଁ ଗରବ ମୋର ।

ମୁଁ ହେଉଛି ଛୋଟ ଗାଡ଼ିଆ

         ପାଣି ମୋହର ଥାଏ ଗୋଳିଆ

ମୋ ଭିତରେ ଜଳଚର ପ୍ରାଣୀ

      ରହନ୍ତି ସେଠି ଭଳି ଭଳିଆ ।