ଅର୍ଦ୍ଧସ୍ପଷ୍ଟ ସ୍ୱପ୍ନ

 

ଯେତେକ ଯନ୍ତ୍ରଣାକୁ

କଜଳ କରି ଆଖିରେ ନାଇଲା ପରେ

କଲିଜା ଫାଡୁଥିବା ମୁହୂର୍ତ୍ତମାନେ

ସାଙ୍ଗ ହେଇ ଉଠବସ ହୁଅନ୍ତି ।

ନିଜର ସ୍ଥାନ ଅଧିକାର କରି

ନିର୍ଲଜଙ୍କ ପରି ଅଣ୍ଡାଳି ଚାଲନ୍ତି

ମୁଠା ମୁଠା ଦରଦକୁ ଉପହାର ଦେବାକୁ,

ସମୟ ସାଥିରେ ବନ୍ଧା ଭାଗ୍ୟ ଓ ଭାବନା

କିଏ କେତେବେଳେ ବଦଳି ଯାଏ

ଖୋଜୁଥିବା ହୃଦୟ ଜାଣି ପାରେନା ।

ସ୍ବପ୍ନ ମଉଳି ପଡେ ପ୍ରେମ ବଗିଚାରୁ,

କୁହୁଡି ହେଇ ଆଖିରେ ପହଁରେ

ଦେଖିଥିବା ଅଝଟିଆ ସ୍ବପ୍ନ,

କେବେ ହସାଏ, କନ୍ଦାଏ ଆଉ କେବେ

ଶିଖାଏ ବଞ୍ଚିବାକୁ ଜୀବନ ।।