ପରକାଳ

ଅଙ୍ଗ ଓ ପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗ ହୁଅଇ ନିଶ୍ଚଳ

ମରଇ ଯେବେ ମଣିଷ

ବନ୍ଦ ହୁଏ ତାର ହୃଦୟ ସ୍ପନ୍ଦନ 

ନିଃଶ୍ବାସ ଆଉ ପ୍ରଶ୍ବାସ ।

ଦିଏନି ମସ୍ତିଷ୍କ ଆଦେଶ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ 

ଶବ ପାଲଟଇ ଦେହ

ବିଲୀନ ହୁଅଇ ପ୍ରାଣ ପଞ୍ଚତତ୍ତ୍ବେ

ଆତ୍ମା ନିଏ ପୁର୍ନଜନ୍ମ ।

ଅନ୍ନମୟ କୋଷ ସ୍ଥୂଳ ଏ ଶରୀର

ପୃଥିବୀର ପିଣ୍ଡ ଅଂଶ

ସମୟାନୁକ୍ରମେ ହୋଇଥାଏ ଧୀରେ

ଗଠିତ ଓ ସୁବିକାଶ ।

ଉନ୍ମେଷେ ମନ୍ମୟ ପ୍ରାଣମୟ କୋଷ

ବିଜ୍ଞାନମୟ ଭାବନା

ହୁଏ ଉପଲବ୍ଧି ସତ୍ଯ ଓ ଆନନ୍ଦ 

ଦିବ୍ଯ ସୂକ୍ଷ୍ମ ସଚେତନା ।

ମୃତ୍ୟୁ ଉପରାନ୍ତେ ମିଶେ ପଞ୍ଚତତ୍ତ୍ବେ

ଦେହ ପରମାଣୁ ଅଣୁ

ଉଦ୍ଭବଇ ପୁନଃ ସୂକ୍ଷ୍ମ ମନ ପ୍ରାଣ 

ଆତ୍ମା ସ୍ବକର୍ତ୍ତବ୍ଯ ଗୁଣୁ ।

ଶରୀର ପୋଷଣ କ୍ରିୟା ସମ୍ପାଦନ

ଧର୍ମ ଜୀବନଯାପନ 

ହୁଏ ଇହକାଳେ ଯୋଗ ସଂଯୋଜନ

ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ବିୟୋଗାନ୍ତ ।

ସମ୍ପୁଟେ ବିଘଟେ ମୀମାଂସା ବିହୁନେ

ଆତ୍ମା ହୁଏ ଭୂତପ୍ରେତ

ମିଳେ ପରକାଳେ ଫଳ ପରିଣାମ

ପୁର୍ନଜନ୍ମ ମୁକ୍ତି ମୋକ୍ଷ।