ପ୍ରିୟତମ

ବଉଳ ମାଳମୁଁ ନାଇଁଛି କହ୍ନେଇ,

  ତୋ ମନ ତୋଷିବି ବୋଲି ।

ଫୁଲ ରସିଆ ତୁ ବାସରେ ଅଧୀର,

   ସଜେଇ ହେଉତୁ ଖାଲି ।

ତୋ ପାଇଁ ଆଣିଛି ସଜ ମଲ୍ଲୀକଢି,

  ରାଧା ତମାଳ ବି ତୋଳିଛି ।

ସ୍ବର୍ଣ୍ଣଚମ୍ପା ଫୁଲ ସହିତେ ମାଳତୀ.,

  ପଦୁଅଁ କଳିଟେ ଆଣିଛି ।

ଫୁଲ ଦୋଳିଟିଏ ବାନ୍ଧିଛି ଦୁଆରେ,

   ଅଗଣାରେ ଫୁଲ ବିଞ୍ଚିଛି ।

ଫୁଲର ତୋରଣ କରିଛି ରେ କାହ୍ନୁ,

  ତୋତେ ସ୍ୱାଗତ କରିବି ଭାବିଛି ।

ଗଜରା ଗୁନ୍ଥିଛି ବିଡ଼ିଆ ଭାଙ୍ଗିଛି,

  ସର ଲବଣୀ ତୋ ପାଇଁ ରଖିଛି ।

ଘରସାରା ମୋର ଚନ୍ଦନ ପାଣିରେ,

  ଟିପି ଟିପି ଚିତା ଆଙ୍କିଛି ।

ଅଗୁରୁ କର୍ପୁର ସାଇତି ରଖିଛି,

  ତୋ ଦେହରେ ବୋଳି ଦେବି ।

କସ୍ତୁରୀ ଟିକିଏ ଆଣିଛି କାଳିଆ,

  ତୋତେ ଉପହାର ଦେବି ।

ରାଧାର ପାଉଁଜି ପାଇଛିରେ ମୁଁହି,

  ତୋତେ ଦେଖାଇବି ନାହିଁ ।

ପାଉଁଜି ଦେଖିଲେ ମୋତେ ଭୁଲିଯିବୁ,

  ହେବୁ ଖାଲି ରାଈ ରାଈ ।