ହରି ନାମେ କି ରସଅଛି

ହରିବୋଲ ନାମେ କି ରସ ରହିଛି

   ଥରେ କରିଦେଲେ ଉଚ୍ଚାରଣ .

ହୃଦୟ ଭିତରେ ମୋହନ ମୂରତି

   ପ୍ରତି କ୍ଷଣେ ପରା ଜାଗରଣ .

ସାତ ଜନ୍ମ ପାପ ଧୋଇ ହୋଇଯାଏ

   ରଥ ପଥ ଯେବେ ଦିଶିଯାଏ .

ବାମନ ବେଶରେ ନନ୍ଦିଘୋଷ ରଥେ

   ଆତ୍ମାକୁ ନିର୍ବାଣ ଦେଉଥାଏ .

ଡୋରୀ ନ ଲାଗିଲେ ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ଧାମକୁ

   ନ ଦିଶଇ ପଥ ମହାବାହୁ.

ମନ ତ ବୁଝେନା ରହି ବି ହୁଏନା

  ଅନ୍ତରରେ ଦୁଃଖ ହାଉଯାଉ .

ନୀରବେ ଟିକିଏ କଥା ହେବା ପାଇଁ

  ଅପେକ୍ଷା କରିଛି କେଉଁ ଯୁଗରୁ .

ସବୁଠି ଗହଳି ଭକତଙ୍କ ମେଳି

  କେମିତି କହିବି ଭାବେ ମନରୁ .

ମନର ବ୍ୟଥାକୁ ବୁଝି କି ପାରୁନ

  ଡାକି ଡାକି ତଣ୍ଟି ଗଲାଣି ଶୁଖି.

ଦୁଃଖ ପାରାବାରେ ଭାସି ଯାଉଅଛି

  ଫୁଟା ନାଆ ମୋର ହୋଇଣ ଦୁଃଖୀ .

ଆସିବ ବତାସ ବହେ ଅଣଚାଶ

  ଉଠୁଛି ଜୁଆର ତୁହାକୁ ତୁହା .

ଅସ୍ତ ହେଲେ ରବି ପ୍ରତୀଚୀ କାନ୍ଥରେ

  ତୋ ଛଡା ଆଉ କିଏ ବା ସାହା .

ପୂଣ୍ୟ ମୋର ଊଣା ହେ କଳା ନାଉରୀ

  ଟାଣକରି ମଙ୍ଗ ଧରିଥିବୁ .

ଯାହାକୁ ଯେମିତି ଗଢି ଅଛୁ ତୁହି

  ସେହିପରି ପାରି କରୁଥିବୁ .

କେଉଁ ଜନ୍ମେ ମୋର ତୋ ଦେଖା ମିଳିବ

   ମାୟା ବନ୍ଧନରୁ ପାଇବି ରାହା .

ଅମୃତମୟ ତୋ ନାମ କୀର୍ତ୍ତନରେ

   ତରିଯିବି ମୁହିଁ ହୋଇବୁ ସାହା .