ବରଷା ଲେଖିଛି ମିଳନ ଚିଠି

ପ୍ରେମିକା ଗାଁରେ ବରଷା ବର୍ଷିଲେ 

ମୋ ଗାଁ ରେ ଚପଳା ଖେଳେ,

ତା ମନ ଗହନେ ବନ୍ୟା ବିଭୀଷିକା 

ମୋ ଅନ୍ତରେ ଲହଡି ଦୋଳେ ।

ଝିପି ଝିପି ମେଘ ଘଡଘଡି ସହ 

ଦେଖିଲେ ଡରଇ ହୃଦୟ ରାଣୀ 

ନଈ ଏପାଖରେ ଘର ଟି ମୋହର 

ବରଷାରେ ହୁଏ ଅକାତ ପାଣି ।

କୂଳ ଲଂଘେ ଯେବେ ବରଷାର ଜଳ 

ମାନସୀ ଆଖିରେ ଭୟର ଛାୟା,

ମନ ମୀନ ମୋର ଆକର୍ଷି ହୁଅଇ 

ପତଙ୍ଗ ଯେସନେ ଦେଖିଲେ ନିଆଁ ।

ପୁରନ୍ତା ନଈରେ ହୁଲି ଡ଼ଙ୍ଗା ଯେବେ 

ଦୋହଲି ଦୋହଲି ଭାସି ଆସଇ 

ଚିତ୍ରଲେଖା ପ୍ରାୟ ସୈକତ ରେଣୁରେ 

ପ୍ରିୟା ବସିଥାଏ ମଉନ ହୋଇ ।

ବରଷା ଜଗାଏ ହୃଦରେ ବାସନା 

 ବିରହେ ବିଧୁରା ହୁଅଇ ପ୍ରିୟା.

ଚନ୍ଦ୍ରାନନା ମୋର ପଥକୁ ଅନାଇ 

ଗବାକ୍ଷ ନିକଟେ ହୁଅଇ ଠିଆ ।

ଦେହକୁ ଭିଜାଏ ବରଷା ଧାରାରେ 

ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ରଙ୍ଗ ଓଠରେ ଲେସି,

ଚନ୍ଦ୍ରମଲ୍ଲୀ ହସ ବିଛୁରି ପଡଇ 

ଅବେଳରେ ମୋର ଅଗଣା ଆସି ।

ପଥ ଭ୍ରଷ୍ଟ ଯୋଗୀ ପରାଏ ଚେତନା 

ବରଷା ଢାଙ୍କଇ ବଉଦ ତଳେ,

ଛୁଇଁବାକୁ ପ୍ରିୟା ନରମ ତନୁକୁ 

ହୃଦୟ ବରଷା କାଳରେ ଭାଳେ ।

ଅମାନିଆ ମନ ଝୁରି ହେଉଥାଏ 

ନହୁଲୀ ବୟସୀ ଅଳସୀ କନ୍ୟା ,

ନଈ ସେପାଖରେ ଲାବଣ୍ୟବତୀ ମୋ 

ପହିଲି ବରଷା ଆଣିଛି ବନ୍ୟା ।

ବରଷାର ଋତୁ ପ୍ରେମ ଋତୁ ପରା 

ଦୁଇଟି ହୃଦୟ କରଇ ଓଦା,

 ଦୂରେ ଥିଲେ କାନ୍ତ, କାନ୍ତା ଖୋଜିହୁଏ 

ପ୍ରିୟ ଆଶ୍ଳେଷରେ ହେବାକୁ ବନ୍ଧା ।

ବିରହ ବେଦନା ବିରହୀ ଆତ୍ମାକୁ 

ସିକ୍ତ କରେ ପ୍ରେମ ନିର୍ମଳ ଜଳେ,

ବରଷା ଲେଖଇ ମିଳନ ଚିଟାଉ 

ପ୍ରେମିକ ପ୍ରେମିକା ହୃଦୟ ତକେ ।