ସ୍ବପ୍ନ ଆର ପାରି ଗାଆଁ

ସପନରେ ଭ୍ରମି ଭ୍ରମି ଦୂରେ ବହୁ ଦୂରେ

ପ୍ରବେଶିଲି ଯାଇ ଏକ ଅପର ଗ୍ରାମରେ ।

ମନ ରେ ଭାବିଲି ଏହି ସ୍ବପ୍ନ ଆରପାରି

ଗ୍ରାମ ହୋଇ ଥିବ , ଚାହିଁ , ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ମାଧୁରୀ ।

ଚେତନା ମୋହର ହେଲା , ଦିବ୍ୟ ଭାବ ମୟ

ଭାବୋଦ୍ମାଦ ଭରା ଭୂମି ଦିବ୍ୟ ଗନ୍ଧବହ ।

ତାଳେ ତାଳେ ତୋଳେ ଦିବ୍ୟ ଗନ୍ଧ ସ୍ୱାଦ

ସଂଚାରେ ପରାଣେ ଅଲୌକିକ ଆହlଲାଦ ।

ତରୁ ବଲ୍ଲୀ , ଫୁଲ , ଫଳ , କୁସୁମ , ମୁକୁଳ

ପଶୁ , ପକ୍ଷୀ , କୀଟ , ତୃଣ , ଗୁଳ୍ମ , ଦୂର୍ବାଦଳ ।

ନବୀନ କାନନ ବନ , କମ୍ର ସୁଷମା ରେ 

ହରି ନେଉ ଥିଲା ମନ , ଚାରୁ ଶୋଭା ଧାରେ ।

ଋଚି ମୟ ବେଶ ବାସ , ହାସ ଅନୁପମ

ରସ ସ୍ନିଗ୍ଧ ବର୍ଣ୍ଣ ବିଭା ଭାବି ଅତୁଳନ ।

ଏବେ ବି ଆବେଗେ ମନେ ଯାଗେ କେତେ ଭାବ

ପ୍ରାକୃତିକ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ର ନୁହେଁ ଏ ସରରବ ।

ଅଲୌକକତାର ଯହିଁ ଭରା ନିଦର୍ଶନ

ସ୍ବପ୍ନ ଆରପାରି ଗାଆଁ କରି ସନ୍ଦର୍ଶନ ।

ଉନ୍ମାଦନା ଅନୁଭୁତି ଜୀବନେ ପବିତ୍ର

ଲହରୀ ସଦୃଶ୍ୟ ନାଚି ଉଠେ ଅବିରତ ।

ସଞ୍ଚାର କରଇ ଆହା କି ଦିବ୍ୟ ଉଲ୍ଲାସ

ସେ ଗ୍ରାମ ର ଶୋଭାମୟୀ ବିଲୋଳ ବିଳାସ ।

ବର୍ଣ୍ଣିଳ ମାୟା ରେ ମୋହି ନେଲା ମନ ପ୍ରାଣ

ସ୍ବପ୍ନମୟୀ ଭାବ ରସେ ହେଲି ନିମଗନ ।

ତହିଁ ରେ ସରିତ , ସର , ଦୀପ୍ତ , ଅଟ୍ଟାଳିକା

ବିମଳ ମୟୁଖେ , ବିଭା , ଉତ୍ସବ , ଓ ଲେଖା ।

ଖେଳି ବୁଲି ମନେ ମନେ ସେ ସ୍ଥାନ ର ମାୟା

ପରୀ ରାଇଜର ପରି ମନେ ହୁଏ ଆହା ।

ଗ୍ରାମ ଜନପଦ ରୁଚିମୟ ରାସ୍ତା ଘାଟ

ମେଳା , ମଉଛବ , ଜାତ , ବଜାର ଓ ହାଟ ।

ବିପଣୀ , ବିଥିକା , ରାଜି ଦେବାଳୟ ମାନ

ନୃତ୍ୟ ଶlଳା , ରଙ୍ଗ ଶlଳା , ଦିଶେ ସୁଶୋଭନ ।

ନଦୀ ନିକଟ ରେ ବନେ ନାନା ପଶୁ ପକ୍ଷୀ

ହର୍ଷିତ ମନ ରେ ନାନା ଫୁଲ ଫଳ ଭକ୍ଷୀ ।

ଶସ୍ୟ କ୍ଷେତ , ଉଦ୍ୟାନ ଓ କେଦାର ସକଳ

ମଧୁ ଝରା ଶୋଭା ମାଖି ଆହା କି ଅତୁଲ୍ୟ ।

ଲାବଣ୍ୟ ଝଟକେ ମନ ନେଉ ଥାଏ ହରି

ସପନ ର ଆରପାରେ ଭ୍ରମି ଓ ବିହରି ।

ଫେରି ଆସି ପ୍ରବେଶିଲି , ଶୟନ କକ୍ଷ ରେ

ଚାଉଁ କିନା ନିଦ୍ରା ମୋର ଭାଜି ଗଲା ଖରେ ।