ନୂଆ ନ୍ୟାୟରେ କବୟିତ୍ରୀ

ହେଲାଣି ସକାଳ ଶୁଭେ କୋଳାହଳ

ଉଠ ଉଠ ଧନ ଛାଡ଼ ଅଳସ

ମୋବାଇଲ୍ ଘଣ୍ଟି ବାଜେ ଘନ ଘନ

ପୁଣି ଆସୁଅଛି ନୂଆ ସନ୍ଦେଶ ।

ପାହାନ୍ତିଆ ଶୀତ ମନରେ ଅଳସ

ନଛାଡେ ଶରୀର ଶୀତର ବାସ

କୁହତ ତୁରୀତ କାହାର ସନ୍ଦେଶ

ଜାଣିଲେ ତୁଟିବ ମନର ଶୋଷ ।

ଷୋହଳ ବରଷ ହୋଇଗଲା ଶେଷ

ନଜାଣିଲି ତୁମ କଲମ ଚାଷ

କେଉଁ ଲେଖା ପାଇଁ ହୋଇଲ ହେ କବି

କବୟିତ୍ରୀ ହେବି କରିବି କିସ ।

ତୁମେ ପତିନି ହୋଇଲେ ମୁଁ ପତି ଦେବ

ତୁମେ ଦାସୀ ହେଲେ ମୁଁ ତୁମ ଦାସ

ଏହି ନ୍ୟାୟବଳେ କବୟିତ୍ରୀ ହେବ

ଆସୁକି ନ‌ଆସୁ ପାଖେ ସନ୍ଦେଶ ।

ଭାବି ଏକଥାରେ ମୋ ଆସିଲା ହସ

ସକାଳ ଚା ଟା ହୋଇଲା ବିଷ

ଗାରୁ ଗାରୁ ହାଣ୍ଡି ଡେକିଚି ମାଡ଼

କହି ହସି ଦେବା ମୋହର ଦୋଷ ।