ମୁଠାଏ ଭାତ

ମୁଠାଏ ଭାତ ବିନା ଭୋକରେ ଆଉଟୁ ପାଉଟୁ ହୁଏ ଜୀବନ

କେଉଁଠି ଯୁଝୁଥାଏ ମଣିଷ ଗଳିକନ୍ଦି ରାସ୍ତାକଡ଼େ

ବୁଲା କୁକୁରଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ତ

କେବେ ପୁଣି ଅକାଳରେ ଝରିପଡେ,

ତା ହାଡ଼ ପିଞ୍ଜରା ଥରାଇ

ଅନାହାରେ ଛାଡିଯାଏ ପ୍ରାଣ ।

ଭୋକର ନିର୍ମମ ଦାଉରୁ ବର୍ତ୍ତେ ନାହିଁ

କୋମଳ ନିଷ୍ପାପ ଶିଶୁ                  

ନିଷ୍ପ୍ରଭ ନିସ୍ତେଜ ତାର ନୟନର ଜ୍ୟୋତି

ନଙ୍ଗଳା ଫୁଙ୍ଗୁଳା ଦେହ

ମିଶିଥାଏ ପେଟ ସହ ପିଠି,

ମୁଠାଏ ଭାତ ପାଇଁ ତ ଛାଡିଯାଏ

ଏ ମଣିଷ ଆପଣାର ନିଜ ଭିଟାମାଟି ,

ଠିକାଦାର ପହୁଞ୍ଚାଏ ଅଜଣା ଅଶୁଣା ଜାଗା

ଜୀଇଥାଇ ମାରୁଥାଏ ନିତି ନିତି

ଦାଦନକୁ ଖଟି ଦାନ୍ତ ଚିପି ।

ସୁଲଭରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମିଳିବାକୁ

ମୁଠାଏ ମୁଠାଏ ଭାତ

ନିଗିଡଇ ଶ୍ରମ ଝାଳ, ଲୁହଲହୁ ହୁଏ ଏକାକାର

ବେପାରୀଙ୍କ ଦଉଡ଼ଇ ଗାଡ଼ି ଘୋଡ଼ା

ଫୁଲିଉଠେ କୋଠାବାଡ଼ି ଛାତି,

ଚାଲେ କେତେ ହୀନ ରାଜନୀତି

ହେଲେ ; ପୂରେ ନାହିଁ ଗରୀବର ପେଟ

ଭାଗ୍ୟକୁ ଆଦରି ସିଏ

ରହିଥାଏ ବଞ୍ଚି ।

 -------