ମୋ ଦେଶ ସୈନିକ

ମୋ ଦେଶ ସୈନିକ

ଦେଶ ରକ୍ଷା ପାଇଁ

ଛୁଇଁ ପାହାଡ଼ର ଚୁଡ଼ା ।

ବରଫ ଉପରେ ବୀର ଦର୍ପରେ।

ଅବିଶ୍ରାନ୍ତେ ହୋଇ ଛିଡା ।

ଜଗିଛନ୍ତି ଦେଶ ସୀମାନ୍ତରେ ରହି ।

ଆରାମରେ ଆମେ ଘରେ ଅଛୁ ଶୋଇ।

ପଡୋଶୀ ଆମର ହେଲେ ଯେତେ ଈର୍ଷା । 

ଆମ ବୀର ପରା ଆମର ଭରସା ।

ପାଦ ଛୁଇଁ ଆମ ଭାରତ ମାତାର।

ଶପଥ ନେଇଛି ପରା ।

ଆସୁ ଯେତେ ବାଧା ଜୀବନର ପଥେ ।

ନିଜ ଜୀବନକୁ ତେଜି ସେ ସଙ୍କଟେ ।

ପଛକୁ ଚାହିଁବା ନାହିଁ ତା ଯାତକେ ।

ମରେନି କେବେ ସେ ପରାଣ ଆତଙ୍କେ ।

ଶେଷ ରକ୍ତ ବିନ୍ଦୁ ନିଗାଡି ଲଢିଛି।

ପଥରେ ଦେହ ତା ଗଢା ।